سالهاست که اصلاح طلبان دائم می گویند: ما فلان کار را کردیم سایه جنگ از سر ما برداشته شد! این طرفی ها هم می گویند: کدام سایه جنگ!
برادران اصلاح طلب خوب است به چند سؤال در این خصوص جواب بدهند:
1- اولاً دعوا سر این نیست که آیا سایه ی جنگ را از سر کشور برداریم یا نه؟ دعوا سر این است که چطور باید این کار را بکنیم. یک حساب سر انگشتی می گوید: با نرمش و ضعف نشان دادن اتفاقاً دشمن احساس قدرت می کند و سایه ی جنگ تشدید می شود!
2- وقتی زور دشمن به حزب الله لبنان هم نمی رسد (با اینکه بزرگترین مو دماغ آنهاست و نمی خواهند سر به تنش باشد) ما بر چه مبنایی باید بترسیم؟
بهتر بگویم! وقتی حزب الله که بازوی ایران است پایش را روی خرخره ی آمریکا (یعنی اسرائیل) گذاشته و دارد فشار می دهد، ما از کدام سایه ی جنگ صحبت می کنیم؟؟!! از کدام سایه ی جنگ دارند ما را می ترسانند؟ از جنگی که خومان در آن مهاجم هستیم؟! اصلاً چنین سایه ی جنگی ترس هم دارد؟؟؟؟!!!
3- وقتی در جنگ هشت ساله زورشان به ما که دستمان خالی بود نرسید حالا چرا باید برای برداشته شدن سایه ی جنگ هزینه پرداخت کنیم؟
4- وقتی مردم ما عاشق مبارزه با استکبار هستند، وقتی مردم ما دنبال بهانه برای حمله به اسرائیل هستند، وقتی مردم ما عاشق جنگ هستند و این را اثبات کرده اند، ما چرا از سایه ی جنگ می ترسیم و برای برداشته شدن آن هزینه پرداخت می کنیم؟
5- وقتی قرآن می گوید: اینها حرف حالی شان نمی شود، بجنگید! ما چرا مصلحت اندیشی های بیجا داشته باشیم؟ (فَقَاتِلُواْ أَئِمَّةَ الْکُفْرِ إِنَّهُمْ لاَ أَیْمَانَ لَهُمْ لَعَلَّهُمْ یَنتَهُونَ)
5- وقتی حمله به عراق و افغانستان، برای آنها هزینه داشت و هزینه ی آن رکود بی سابقه ی سال 2008 و امثال آن بود، ما چرا باید فکر کنیم که «حمله به ایران» برای آنها آب خوردن است؟!
این اسمش مصلحت اندیشی است یا ترسو بودن؟؟؟
یک نکته در این میان خیلی به چشم می زند و آن اینکه:
چطور این آقایان وقتی به جنگ نرم می رسند می گویند: کدام جنگ! توهم توطئه است! تهدیدی در کار نیست...
اما وقتی به جنگ سخت می رسند خودشان را خیس می کنند و می گویند: دارند حمله می کنند... دیدی حمله کردند... بیایید بسازیم و دم کدخدا را ببینیم... سایه جنگ...
جوانهای عزیز! بچه‌های عزیز من! فردا مال شما است، آینده مالِ شما است؛ شما هستید که باید این تاریخ را با عزّتش محفوظ نگه دارید؛ شما هستید که این بارِ مسئولیّت را بردوش دارید؛