آیا تا ماه بعد بساط کرونا برچیده می شود؟

شاید پی بردن به دست ساز بودن کرونا کار پیچیده ای نباشد؛ ویروسی که هر وقت دلش می خواهد اوج می گیرد و هر جا دلش می خواهد فروکش می کند! ویروسی که معادلات اپیدمی های پیشین را به هم زده است و بنا ندارد حرارتش رو به سردی بگذارد. ویروسی که پا روی دنده ی جهش ژنتیکی گذاشته است و هرروز خطرناک تر می شود تا بتواند بماند!

اما اینکه چرا این میهمان ناخوانده این روزها سر و کله اش پیدا شده و دنبال چه می گردد نباید چیز پیچیده ای باشد.

بعد از شهادت سردار سلیمانی شعار «انتقام سخت» را به حاشیه برد.

برای ترامپ بد اقبال دردسر آفرینی کرد.

تجمعات دینی ما را تحت الشعاء قرار داد.

اربعین را به حاشیه برد.

شاید هم آخرین مأموریتش به مخاطره انداختن شانس پیروزی ترامپ در انتخابات ماه بعد باشد. بعد از آن است که بساط «کرونا» مانند یاد و نام «جورج فلوید» به زباله دان اوهام و خاطره ها خواهد پیوست.

 

مرور زمان همه چیز را روشن خواهد کرد...

فضای مجازی یا فضای دروغی!

دروغ که هیچ وقت کنتور نمی انداخته است.

در فضای مجازی که یک عالم انتزاعی است دروغ راحت تر هم شده.

از دشمنانی که هیچ سنخیتی با صداقت ندارند دروغ گفتن بیش از پیش راحت تر هم هست.

کنتور که نمی اندازد! اولین کسی که برای راستگو بودن خودش قسم یاد کرد خود شیطان بود! (و قاسمهما انی لکما لمن الناصحین)

اگر با نگاه بدبینی به فضای مجازی نگاه کنی تشخیص راست از دروغ آنقدری سخت نخواهد بود اما چه کنیم که گاهی دروغ آنقدر بزرگ است که اصلاً باورمان نمی شود شاید دروغ باشد!

مواردی به یاد دادم که از زبان شخصیتی (علمی یا معنوی یا حتی پیشگو!) حرفی نقل شده که اصلاً آن شخص وجود خارجی نداشته. گاهی تصویری هم از آن شخصیت قرار می دهند که کلاً آن تصویر ساختگی است و هیچ ربطی به آن شخصیت ندارد.

مواردی بوده که فیلمی را زیر نویس کرده اند که اصلاً محتوای فیلم با آنچه زیر آن زیرنویس شده تطابقی نداشته! کمی بدبینی برای تصدیق این واقعیت کافی بوده.

مواردی بوده که نویسنده ی یک پست از مجهول بودن هویت خودش سوء استفاده کرده و حرفی زده که قطعاً خودش ملتزم به آن سخن نبوده.

 

خلاصه برای تحقیق کردن و کشف دروغ بودن این حرفها گاهی یک جرقه ی شک کافی است. اما چه کنیم که سحر رسانه اجازه ی شک کردن هم به عده ای نمی دهد...

اگر در فضای مجازی هرچه میبینیم بنا را بر دروغ بودنش بگذاریم، تا حدودی می توانیم از این آفت همه گیر در امان بمانیم.

#سحر_رسانه

#سواد_رسانه_ای

درگیری و چانه زنی؛ رکن محوری تحلیل‌های سیاسی- اجتماعی نظام اسلامی

عده ای سعی دارند در مورد نظام کنونی قضاوت داشته باشند.

نمره او قبول است یا مردود؟

الهی است یا شیطانی؟

مبتنی بر عدالت است یا ظلم؟

رو به پیشرفت است یا پس رفت؟

هدایت آن به دست خودی هاست یا اجانب؟

منبر روحانیون است که مؤثر واقع می شود یا تبلیغات ماهواره؟

حرف آخر را خوبان مملکت می زنند یا نااهلان؟

شاید عده ای همه چیز را وارونه ببینند و در مقابل عده ای هم همه ی ضعف‌ها را توجیه کنند. نمیتوانند خودشان را قانع کنند که نمره ای غیر از صفر و صد به آن بدهند. حتی بین طیف انقلابیون و غرب گرایان سعی می کنند یک طیف را مقهور طیف دیگر بدانند و همه چیز را مستند به تصمیم رهبری یا ریاست جمهوری بدانند و گاهی حتی آنها را با هم هم‌دست بدانند.

به آنها حق هم باید داد. گاهی آنقدر کار به جاهای باریک کشیده و موجودیت یک حزب به مویرگی بند شده که اصلاً باورشان نمی‌شود نفسی برای کشیدن باقی مانده باشد! جالب است که هر طیف طرفدارانی دارند که می گویند همه کاره طیف خودشان اند و در مقابل عده ای هم با اصرار می گویند همه کاره طیف مقابل آنهاست!

 

شاید اگر کشور آمریکا یا افغانستان را می خواستند اینطور تحلیل کنند از آنها می پذیرفتیم. اما نظام اسلامی را نمی توان اینطور تحلیل کرد. در حقیقت زندگی در سایه دین خودبه‌خود یک نزاع و درگیری قطعی به دنبال می آورد که مخصوص این زمان هم نیست؛ از زمان مشروطه و قبل آن که هویتی پیدا کردیم آغاز شده. مخصوص این نظام هم نیست! در زمان امیرالمومنین و رسول خدا هم بوده و در زمان امام زمان هم ادامه پیدا خواهد کرد. در حقیقت این خاصیت زندگی در سایه دین است و هیچ راه فراری از آن نیست! بالاتر از این! این اقتضاء انسان صاحب اراده بودن ما است و اگر بنا بود در فضای خارج از نبرد بهشتی شویم، در زمره ی ملائکه می بودیم...

آیات قرآن همه تصویرگر این صحنه ی نزاع اند و آیات صریحی هم بر این معنا گواه اند که هر پرچم هدایتی در هر امتی با دو پرچم ضلالت از دو طیف جن و انس مواجه است و رشد و پیشرفت جوامع الهی جز از راه مقاومت و مبارزه حاصل نمی‌شود.

وَکَذَلِکَ جَعَلْنَا لِکُلِّ نِبِیٍّ عَدُوًّا شَیَاطِینَ الإِنسِ وَالْجِنِّ یُوحِی بَعْضُهُمْ إِلَى بَعْضٍ زُخْرُفَ الْقَوْلِ غُرُورًا وَلَوْ شَاء رَبُّکَ مَا فَعَلُوهُ فَذَرْهُمْ وَمَا یَفْتَرُونَ

وَکَذَلِکَ جَعَلْنَا لِکُلِّ نَبِیٍّ عَدُوًّا مِّنَ الْمُجْرِمِینَ وَکَفَى بِرَبِّکَ هَادِیًا وَنَصِیرًا

وَلَقَدْ بَعَثْنَا فِی کُلِّ أُمَّةٍ رَّسُولاً أَنِ اعْبُدُواْ اللّهَ وَاجْتَنِبُواْ الطَّاغُوتَ 

به محض ورود زیر پرچم دین این کشمکش شروع می‌شود و این مردم هستند که هرچه را می خواهند باید از چنگ و دندان حزب رقیب بیرون بکشند. یعنی خدا نان آنها را در مبارزه قرار داده است و بدون چانه زنی هیچ نصیبی ندارند. گاهی امتیازی میگیریم و دست برتر را پیدا میکنیم و گاهی رکب می خوریم و عقب می افتیم. گاهی حتی در مصاف همدیگر چنان به مویرگی بند می شویم که فکر می کنیم کار از کار گذشته، اما مهم عاقبت امر است که کدام طرف از آن مویرگ بریده شود... هویت ما در مبارزه ای خلاصه می شود که معلوم نیست فعلاً دست برتر را در آن داشته باشیم، اما می توانیم منتظر نصرت خدا بمانیم که به یک باره صفحه ی معادلات را وارونه می کند و از جایی که فکرش را نمی کنیم رائحه ی خوشش عالم گیر می شود.

این تصور که به حاشیه رفته ایم و کاملاً خنثی عمل می‌کنیم مثل این است که بگوییم خدا کمک نمی‌کند و ما را تنها گذاشته است. و اینکه فکر کنیم همه چیز بر وفق مراد است و انقلاب تمام شده و به مقصد رسیده ایم این هم تفکری خطرناک و فرساینده است.

آنچه امروز در این جنگ شناختی بی سابقه دستاویز حمله به نظام شده سوء استفاده از این جهل و ساده انگاری مردم است که سعی می کنند با نگاه صفر و صدی قضایا را تحلیل کنند و زیر بار این نزاع آشکار نروند. آنوقت می توانند این وضعیت موجود را تناقض آلود جلوه  دهند و بگویند چطور رهبری دم از جهش تولید می زند در حالی که تورم و رکود به اوج خود رسیده است! چطورحرف از مبارزه و آرمان بزنیم در حالی که آقازاده‌ها آنور آب در حال عشق و حال اند!

جواب یک کلمه است. ما سالهاست که در حال چانه زنی هستیم. قبلاً در مقابل دشمن می ایستادم و مبارزه می‌کردیم. امروز با کسی در حال مبارزه ایم که با او زیر یک پرچمیم. زیر همین پرچم هرچه خوبی میبینیم از انقلابی بودن است و هرچه کاستی میبینیم از انفعالی بودن است. و حق نداریم این دو طیف را با هم یک کاسه کنیم...

انتقاد کنیم اما نه چشم بسته. مقصر را بشناسیم تا تقصیر را سر بی تقصیر خراب نکنیم. صحنه مبارزه را به رسمیت بشناسیم و انتقادی کنیم از جنس مبارزه. چون انتقاد ما اگر به نفع حق نباشد به نفع بدخواهان ما تمام می‌شود.

زبان مشکلات_از چاپ خارج شد

زبان مشکلات

مروری دوباره به دنیایی که در تکاپوی آن هستیم.

انواع مشکلات

قواعد حاکم بر مشکلات عالم

نحوه ی برخورد صحیح با مشکلات از نگاه قرآن

ریشه یابی مشکلاتی که امروزه درگیر آن هستیم

آنهایی که دائم می گویند: «دیگر درست نمی شود!» حتماً این کتاب را بخوانند...

 

تهیه ی کتاب از اینجا