امروز دومین روز تحلیف رئیس جمهور جدید، روز شهادت اسماعیل هنیه در قلب ایران
دیروز هم شهادت شیعیان پاکستان
تا ببینیم فردا چه ها شود
//
آیندگان درباره ی ما خواهند گفت: داشت درست می شد، زدند زیر کاسه.
//
بله؛ می شود؛ و می توانیم؛ فقط یک جو غیرت لازم است...
//
یه سؤال: دوست، به زور چادر سرت کنه بهتره؟ یا دشمن با فریب چادر از سرت بیرون کنه؟
بگذریم که یک زمون توی همین کشور، رئیس مملکت به زور چادر از سرها می کشید!
//
زنان ایران ترجیح دادند گرسنه بمانند ولی حجابشان را درست نکنند
//
دنبال کسی میگردند که با حجاب کاری نداشته باشد، ولی ریشه فساد را درو کند؟ پیدا نمی کنند.
//
گزینه ی ما که به هر دلیل رأی نیاورد. اما یک سؤال:
اگر فردا روزی گزینه ی شما کار را خراب کرد آیا ما باید پاسخگو باشیم؟ عجب دنیایی است!
و سؤال دیگر: اگر پس فردا روزی گزینه ی ما مجدد آمد و رأی آورد و کار را درست کرد، شما نباید پاسخگو باشید؟
//
رأی دادن را دیدم که چقدر درد دارد. چند مدتی هم ببینیم رأی ندادن چقدر درد دارد!
//
«رأی بی رأی» یعنی: پشت کشورم نیستم؛ اسرائیل بیا حمله کن!
//
فردای روزی که آخوندها از کار برگنار بشوند، عزیز می شوند! به همان دلیل که در این کشور هرکس از کار برکنار شد، عزیز شد...
//
ببخشید که بی پرده صحبت کردم
