نظزیه طب اسلامی

از آنجایی که این بحث مدافعین و منتقدین زیادی دارد، مناسب است که فضای گفتگو را گرم تر کنیم تا هر دو طرف حرفهای خود را بزنند و به یک پختگی معقولی برسد.

اینجا فایلی در مورد پاسخ به شبهات علمی نظریه ی طب اسلامی تقدیم می کنیم.

دانلود کنید

طب مدرن بزرگترین قربانی کرونا!

طبی که بنای خودش را بر تجربه گذاشته امروز ناتوانی خودش را بیشتر از هر روز نشان داده.

وقتی از او می پرسیم: فلان چیز مفید است یا نه؟ می گوید: اثبات نشده!

آن یکی چطور؟ : تحقیقی صورت نگرفته!

آن دیگری چطور؟ : معلوم نیست.

فلان ترکیب... : باید تحقیق شود...

مگر تجربه کردن اینها چقدر وقت می برد؟ بعد از چند ماه انگار در مورد هیچ چیز تحقیق نکرده اند. یا اینکه اصلاً بنا گذاشته اند در مورد بعضی چیزها تحقیق نکنند!!!

خوش انصاف هایشان می گویند: نمی دانیم! بی انصافهایشان می گویند: خرافه است، باور نکنید!

به هر حال نمی شود کاری کرد. باید به آنها حق داد. کسی که مبنای خودش را کلاً روی تجربه گذاشته و فکر و ذهن و تحلیل را کلاً کنار گذاشته، مگر چند متغیر را می تواند تجربه کند؟

کلیپ: عهد یاری

دانلود کنید:

کلیپ حجة الاسلام عالی در مورد یاری امام زمان

#عهد_یاری

#وجودمان_خرج_خدا_یا_شیطان؟

همه فهمیدند رئیس جمهور چقدر قدرت دارد...

در حالی که مدتی همه ی انگشتهای اتهام به سمت علمای قم دراز بود که: چرا نگذاشتید قم قرنطینه شود، اما حالا معلوم شده که فتنه از جای دیگری بلند بوده است.

خطرناک تر از دشمن، خطر میل به دشمن

نمی شود کاری کرد

کسی که دلداده به غرب باشد، حتی مرگ هم سراغش بیاید بیدار نمی شود

به هر حال خدا هشدار داده بود که: اگر به ظالمان اعتماد کنید آتش در انتظار شماست.

حالا ببینید آنهایی که به ماهواره ها خوشبین اند و در نتیجه به رسانه ی ملی بدبین اند، چه بلایی سر خودشان آورده اند؟

 

مطمئن باشید جان خودشان را هم که سر این رفتار غلطشان بدهند، باز به اشتباه بودن رویه شان پی نمی برند. چون مصداق «أشربوا فی قلوبهم العجل» هستند. مرغ همسایه برای آنها غاز شده است.

رقابت نفسگیر کرونا با الکل

نمی دانم از اینجور آدمهای تعطیل جاهای دیگر دنیا هم پیدا می شود؟

پیش گویی یا تقلب!

نکته اول:

در روایات تأکید شده که منتظر باشید ولی عجله نکنید!

به نظرم در این دوره زمانه ی دروغ رسانه، انسان های عجول در دام صحنه سازی های تقلبی گرفتار می شوند

برای آنها خیلی کار سختی نیست! کاری را که قرار است چند ماه بعد انجام بدهند، به اسم پیش گویی زودتر به خورد ما می دهند.

نمونه اش را ببینید:

 

👤توییت استاد #رائفی_پور درباره پیشگویی ها:

 

بسیاری از #پیشگویی ها،بخشی از پازل ایجاد ادراک رسانه های صهیونیزم جهانی برای آماده سازی ذهن هاست
آنها پیش گویی نمی کنند ، آنچه در نظر دارند در آینده انجام دهند را زودتر به زبان های مختلف (بسته به گستره آن) اعلام می کنند
پیشگویی های #ابو_علی_شیبانی را نیز در همین راستا تحلیل کنید

twitter.com/a_raefipour1/status/1242059039405674497?s=19

 

نکته دوم:

بخشی از پیشگویی ها از باب منگنه قرار دادن افراد است.
یادم هست که چند ماه پیش پیشگوها می گفتند ماه دی و بهمن اتفاقات بزرگی می افتد و آخر ماه بهمن یکی از مسئولین رده بالای ایران برکنار می شود!
این حرفها در منگنه قرار دادن روحانی بود تا به خواسته های غربی ها پا بدهد، به زبانی تهدید به لو دادن بود.

پس لطفاً ساده نباشید!

سلامتی به سبک اسلامی

طبق مبانی پست مدرن علاقه دارم که پزشکی روز را به چالش بکشم. در حالی که عده ای تحت تأثیر مدرنیته اصرار دارند که بگویند پزشکی مدرن یک علم تجربی است و از این باب که قابل لمس و تجربه است ارزش علمی scientific دارد، اما مبانی پست مدرن می گوید که ما چیزی به نام علم تجربی نداریم و حتی تجربیات بدون دخالت امور ذهنی به علم و دانش منتهی نمی شوند.

حالا البته پست مدرن ها از این حرفی که می زند غرضش این است که همه چیز را ـ حتی تجربیات را ـ زیر سؤال ببرد. اما من دنبال این هستم که اهمیت پشتوانه ی وحیانی را در صحت و راستی آزمایی علوم تجربی به تصویر بکشم. خطکش وحی می تواند تجربه های پراکنده را به جمعبندی و تدوین علم منجر کند؛ در حالی که یافته های تجربی بدون پس زمینه ی ماورائی یافته هایی بی معنا و بی جهت و بی هدف می نمایند.

حتی عقل از جوانب مختلفی برای این غرض دستش کوتاه است و نمی تواند نسخه ی متعالی ارائه بدهد.

اولاً وحی به ما می گوید که اصل بر سلامتی است و نه درمان و درمان را فدای سلامتی می کند! مثلاً می گوید: تا میتوانی درمان با دارو را به تأخیر بینداز تا بدن خودش در برابر بیماری مقاومت نشان بدهد. حتی رویکرد وحیانی از پیشگیری ـ که جنبه ی نفیی دارد ـ استقبال نمی کند، بلکه بر ارتقای سلامتی ـ جنبه ی اثباتی ـ تأکید دارد. یعنی باید بدن را به کمال خود رساند که بیشتری کارایی را داشته باشد.

ثانیاً وحی کوتاه مدت و بلند مدت را در کنار هم لحاظ می کند. مثلاً می گوید: چای نخور و به جایش آب فاتر بخور! چای اولش داغ است و بدن را گرم می کند ولی پس از چند دقیقه به جهت طبع سردی که دارد بدن را به سمت سردی می برد، بدون اینکه متوجه باشی.

ثالثاً وحی روح و جسم و عقل را کنار هم لحاظ می کند. مثلاً می گوید با شراب خودت را درمان نکن، خدا هیچ وقت درمان را منحصر در راه حرام نکرده است.

رابعاً وحی بر هوا و هوس افراد وقعی نمی نهد و این جرئت را دارد که نسخه ای بدهد بر خلاف هوای نفس. مثلاً می گوید: پر خوری نکن؛ قبل از اینکه سیر شوی از سر سفره بلند شو!

خامساً وحی همه چیز را با هم مرتبط می کند و با نشان دادن ارتباطات نهفته به یک توحید ماورائی منتهی می کند، طوری که اگر وحی نگوید، ذهن بسیط انسان به سمت این ارتباطات نمی رود و حتی شاید ارتکازش بر خلاف آن باشد. مثلاً می گوید: نیم خورده ی غذای برادرت را بخور؛ چون زیاده روی در پاستوریزه زندگی کردن بدن را آسیب پذیر می کند. مثلاً می گوید: لوبیا بخور تا نفخ برطرف شود! مثلاً می گوید: در هر فصل میوه ی مخصوص آن فصل را بخور، در هر شهر پیاز مخصوص آن شهر را بخور. مثلاً می گوید: نمک دریا طبع تر دارد و نمک معدن طبع خشک! مثلاً می گوید: بادمجان را با اعتقاد بخور! مثلاً می گوید: برای نشاط بدن پس از جنابت اول سر را بشور بعد سمت راست و بعد سمت چپ!

سادساً وحی متهم به خیانت نیست! در حالی که پزشکی روز متهم است که به نفع سرمایه داران سوگیری دارد.

سابعاً وحی تأکید بر علل و ریشه های بیماری دارد. در حالی که طب مدرن حقیقتاً فقط با آثار و علائم مبارزه می کند!

حالا شما بگویید علم مدرن چند سال باید تجربه کند تا صحت یا سقم این موارد را متوجه شود؟؟؟

 

خلاصه اینکه هیچوقت نتوانسته ام به یافته های تجربی به عنوان یک علم واقع نما اعتماد کنم؛ و از طرفی هیچ وقت نتوانسته ام از هدایت های وحیانی حتی در علوم تجربی صرف نظر کنم. زندگی خودم را بر اساس طب اسلامی تنظیم کرده ام و خودم را با آنهایی که دلبسته به طب مدرن هستند مقایسه می کنم. به طب اسلامی خوشبین هستم، همانقدر که به پیامبر و حضرت علی و امام رضا و امام زمان و رهنمودهایی که داشته اند و خواهند داشت، خوشبین هستم. به طب مردن هم بدبین هستم، همانقدر که در علوم انسانی و عقلانی آنها را کوته فکر می بینم.

 

اما برخی از مهمترین رهمنودهای اسلامی سلامت:

این موارد را که می گویم از محکمات سبک اسلامی سلامت است. می توانید در مورد خودتان تجربه کنید و حال و روز خودتان را با قبل مقایسه کنید.

دعوا سر اسم نیست که حالا عده ای بگویند: ما طب اسلامی نداریم! هرطور که حساب کنیم به هر حال اینها آموزه هایی وحیانی هستند که در معتبرترین کتب روایی ما آمده اند و با آیات قرآنی قابل تقویت هستند:

 

1. تأکید بر کم خوری؛ زیاد بودن سه وعده؛ لزوم حذف وعده ی ناهار (حدوداً از ساعت 10 تا 4 بعد از ظهور چیزی نباید خورد)

 

2. اسراف نبودن هزینه برای سلامت؛ اولویت دادن به سلامتی نسبت به دیگر مخارج (خرید عسل، زیتون، انجیر و خرما؛ استعمال روغن بنفشه و ...)

 

3. تأکید بر درمان نکردن زکام و سرماخوردگی تا 3 روز (مقداری از سرماخوردگی برای بدن نیاز است، و البته تکرار مکرر سرماخوردگی برای بدنی که سیستم ایمنی خود را ضعیف نکرده باشد بی معنا است! از طرفی برای درمان سرماخوردگی نیازی به آنتی بیوتیک نیست؛ من خودم از سیر خام استفاده می کنم به دستوری که در اینترنت می توانید مشاهده کنید)

 

4. تأکید بر طبیعت و پرهیز از تغییر وضع طبیعی که به ناسازگاری منجر می شود (پرهیز از داروی شیمیایی، پرهیز از مواد غیر ارگانیک و تراریخته، پرهیز از نان و نمک و روغن و شکر کاخانه ای، پرهیز از فستفود و نوشابه و آبلیمو و سرکه و ... کارخانه ای)

 

5. تعادل در خوراک (استفاده از همه ی مواد خوراکی و زیاده روی نکردن در خوردن یک ماده ی خاص مورد علاقه که به غلبه یک مزاج خاص منجر می شود)

 

6.  تأکید بر طیبات و خوردنی های پاک و پاکیزه (تأکید بر گوشت حیواناتی که تغذیه ی آنها پاکیزه تر است / پرهیز از غذای مانده)

 

اینها که گفتم، نه اینکه فقط ثواب داشته باشند یا اینکه با طب مدرن قابل اثبات نباشند! بلکه چیزهایی هستند که از منظر اسلام روشن هستند و از منظر طب مدرن هم لابلای حرفهای پراکنده می شود تأیید آنها را پیدا کرد.

 

نکته: آیا طب جدید بر رسالت تجربی خود پایبند بوده است؟

آنچه در عمل از طب مدرن مشاهده می شود خلاف رویکردی است که برای خود ترسیم کرده! طب مدرن به جای اینکه تجربی عمل کند کاملاً عقلانی و ذهنی با بیماری ها برخورد می کند. می گوید: ید در بدن مردم کم است، پس به نمک هایشان ید اضافه می کنیم! فلان ویتامینشان کم است، آن را به خوردشان می دهیم. هیچ تجربه نمی کنند که این کار تأثیری در رفع بیماری دارد یا نه؟