اصلاً می شود که وضع ما خوب بشود؟

قبل از انقلاب وضع افتضاح بود و پدران ما علیه شاه قیام کردند، بعد از انقلاب انتظار می رفت همه مشکلات تمام شود، اما تازه درد سرها شروع شد! جنگ و فتنه و تحریم و ... هنوز بعد از 30 سال خیلی ها ناراضی هستند و می گویند: نرسیدیم به آنچه می خواستیم.

چیز عجیبی نیست! قوم حضرت موسی هم که داستانش در قرآن آمده برای آمدن منجی دعا کردند تا آنها را از دست فرعون نجات بدهد؛ اما بعد از اینکه حضرت موسی آمد تازه مشکلات شروع شد! حالا باید آستین بالا می زدند و با دستان خودشان ظالمان و ستمگران را برکنار می کردند. به موسی گفتند:

قَالُواْ أُوذِینَا مِن قَبْلِ أَن تَأْتِینَا وَمِن بَعْدِ مَا جِئْتَنَا قَالَ عَسَى رَبُّکُمْ أَن یُهْلِکَ عَدُوَّکُمْ وَیَسْتَخْلِفَکُمْ فِی الأَرْضِ فَیَنظُرَ کَیْفَ تَعْمَلُونَ.

«گفتند ای موسی! پیش از آمدن تو اذیت کشیدیم و پس از آمدن تو هم اذیت کشیدیم! موسی پاسخ داد: امید داشته باشید که خدا دشمن شما را هلاک کند و شما را جانشینان زمین قرار دهد، تا ببیند بعد چه می کنید!»

آخر هم طاقت نیاورند و نیمه ی راه، رسالت را ناتمام رها کردند!

قَالُوا یَا مُوسَى إِنَّ فِیهَا قَوْمًا جَبَّارِینَ وَإِنَّا لَن نَّدْخُلَهَا حَتَّىَ یَخْرُجُواْ مِنْهَا فَإِن یَخْرُجُواْ مِنْهَا فَإِنَّا دَاخِلُونَ... [تا آیه:] قَالَ فَإِنَّهَا مُحَرَّمَةٌ عَلَیْهِمْ أَرْبَعِینَ سَنَةً یَتِیهُونَ فِی الأَرْضِ فَلاَ تَأْسَ عَلَى الْقَوْمِ الْفَاسِقِینَ.

خلاصه معنا: موسی گفت: نعمت های خدا را یاد بیاورید که به شما ارزانی داشت و عقب گرد نکنید! وارد سرزمین مقدسه شوید و ستمگران را از آنجا بیرون کنید. گفتند: ای موسی اینها سرکش و جبار اند و تا آنها اینجا باشند ما داخل نمی شویم. تو با خدایت بروید و آنها را بیرون کنید تا ما داخل شویم! موسی گفت: خدایا من اختیار آنها را در دست ندارم.... عاقبت کارشان این شد که 40 سال سرگردان در زمین می گشتند و جایی برای مأوی گزیدن نداشتند.

پس نباید توقع داشت حتی با ظهور امام زمان، به محض ظهور عالم گلستان شود:

ابن عقده گوید: ... به امام باقر علیه السلام عرض کردم: مرجئه می گویند: زمانی که مهدی (عج) قیام کند، همه چیز رام او می شود و به یک چشم به هم زدن همه ی امور اصلاح می شود و قطره ای خونریزی نمی شود! امام فرمود: نه هرگز، به آن خدایی که جان من در دست اوست چنین نیست! اگر بنا بود به همین سادگی کارها جفت و جور شود این اتفاق برای پیامبر خدا می افتاد و آن حضرت اولی بودند! نه به خدا این اتفاق نمی افتد مگر اینکه خون و عرقتان را با آستین پاک کنید!

خلاصه باید کاری را که شروع کرده ایم تمام کنیم و اگر رفیق نیمه راه باشیم، همان آش است و همان کاسه!

-یعنی اگر امام زمان بیاید و ما پای امام زمان تا آخر بایستیم همه چیز درست می شود؟

: یعنی هدف آسایش است؟ بخوریم و بخوابیم و کار هم نکنیم؟ نه آن آسایشی که تو دنبالش هستی اصلاً توی این دنیا امکان ندارد! چون دنیا دار بلا است...

-نه در آن حد، همین قدر که کارمان برکت داشته باشد و اینقدر بلا و بدبختی نازل نشود! یعنی خلاصه راضی باشیم!

: این مقدار که هیچ نیاز به آمدن امام زمان هم ندارد! همگی تقوا داشته باشید تا خدا برکاتش را نازل کند: لو أنّ أهل القری آمنوا واتّقوا لفتحنا علیهم برکات من السماء و الأرض (از آسمان و زمین برکات خدا نازل می شود بر گروهی که مؤمن و اهل تقوا باشند).

اصلاً چرا در زمان امام زمان خدا آنقدر دست و دل بازی می کند؟ استثنائی در کار نیست! مردم قابل می شوند که خدا آن نعمت ها را فرو می فرستد!

 

پس به فکر دور زدن خدا یا دور زدن تحریم ها و مشکلات نباشید! از راهش وارد شوید... زحمت هایی را که تا حالا متحمّل شده اید حیف نکنید! تا آخر راه چیزی نمانده!

مثل یاران حضرت علی نباشید که جنگ صفین را تا نزدیکی خیمه ی معاویه و عمرعاص پیش بردند، اما در آخرین مرحله کار عقب نشینی کردند و کار را نیمه تمام گذاشتند و یک تاریخ، سرخوردگی برای حق طلبان به ارمغان آوردند!

استقامت به خرج دهید! قومی باشید که این معنا را تجربه می کنند که قرآن در حقشان فرمود: الذین قالوا ربّنا الله ثم استقاموا تتنزّل علیهم الملائکة...

فحش ننه!

آیا حاضرید با یک انسان زورگو دوستی کنید؟

بالاتر! آیا کسی را سراغ دارید که دشمن خود را که از او نفرت دارد به خانه ی خود راه بدهد؟ کسی که خانواده ی او را فحش و ناسزا می دهد و احترامشان را زیر پا می گذارد...!

معلوم است حتّی راضی نیستید صدای کسی را تحمّل کنید که به شما فحش ننه می دهد!

اگر هم خیلی بی غیرت باشید این را دیگر زیر بار نمی روید که با قاتل برادرتان زیر یک سقف زندگی کنید؟! هرگز ممکن نیست! شما چنین ننگی را قبول نمی کنید!

اما من بدتر از اینها را سراغ دارم...

خیلی ها را می بینم که ننگ بالاتر از این را تحمل می کنند؟ بله! بالاتر از این، این است که کسی، یک انسان جانی را در قتل برادرش یاری کند!

به دستان خودتان بگاهی بیندازید...

چطور خودمان را گول می زنیم و نفسمان را راضی می کنیم تا سند قتل برادرانمان را در دست بگیریم؟! این جنس آمریکایی که در دست ماست و به داشتن آن افتخار می کنیم، سند کمک به دشمن است برای برادر کشی! پولی که ما به دشمن دادیم، او را تقویت کرد و با این قوّت توانست داعش را به راه اندازد، اسرائیل را تجهیز کند، گلوله ها بر سر مسلمانان فرو ریزد و حتّی امنیت خود ما را در مخاطره قرار دهد.

این چیست در دست ما؟! چرا لا اقل اسم nokia یا apple یا IBM را از روی آن محو نمی کنیم؟ چرا برایمان شرم آور نیست که اعلام کنیم ارز را از کشور خودمان خارج کرده ایم و به دست دشمن رسانده ایم! جنس ایرانی مصرف نمی کنید، نکنید! اما جنس آمریکایی و انگلیسی برای چه؟! معنای pepsi چیست؟

به چه قیمت دنیال خریدن به اصطلاح جنس خوب می رویم؟ موبایل من خراب نشود؛ غذایی که خوردم راحت از گلو پایین برود؛ لپ تاپ من وسط کار هنگ نکند، هرچه می شود، بشود!

چه راحت رضایت می دهیم که گلوله ای که بر سر مردم یمن ریخته می شود، اصل آمریکایی باشد.

دستاورد یک سال مذاکره... (عکس)

آنها که می گویند: اگر مذاکره نکنیم پس چه کنیم؟!!! این مطلب را حتماً بخوانند:

درباره ی سراب بودن وعده های شیطانی قبلاً گفته بودم. یک نگاهی به عقب بیندازید تا ببینید از مذاکره با آمریکا چه به دست آوردیم؟؟؟

بعد از 16 ماه مذاکره تازه رسیده ایم به نقطه ی تفاهم در کلیات (که حضرت آقا با همان هم اعلان مخالفت کردند) حالا چطور می خواهیم در عرض 3 ماه در جزئیات به نتایج مطلوب برسیم؟؟؟

 

دانلود کنید:

ببینید جواب دلواپسی رهبر را با چه منطقی می دهند! (عکس)

ابتدا چند جمله از کلمات رهبر بزرگوار را بشنوید؛ بعد سخنان آقایان را ببینید!

مسئولان منتقدان را تحقیر و اهانت نکنند، تحقیر مخالفان از سوی مسئولان خلاف تدبیر و حکمت است. دلواپس‌بودن جرم نیست اما نباید به‌معنای متهم‌کردن و نادیده‌گرفتن زحمات و خدمات باشد. دولت و طرفداران دولت به کسانی که ابراز دلواپسی می‌کنند، اهانت نکنند. از همه دولت‌ها حمایت کردم، از این دولت هم حمایت می‌کنم البته چک سفیدامضا هم به کسی نمی‌ده. (94/1/1)

 

برخی اوقات گفته می‌شود که جزئیات این مذاکرات، زیر نظر رهبری است در حالی که این سخن دقیق نیست. من نسبت به مذاکرات بی تفاوت نیستم اما تا بحال در جزئیات مذاکرات دخالت نکرده‌ام و از این پس هم دخالت نخواهم کرد.
من مسائل کلان، خطوط اصلی، چارچوب‌ها و خط قرمزها را عمدتاً به رئیس‌جمهور و در برخی موارد محدود به وزیر امور خارجه گفته‌ام اما جزئیات در اختیار آنها است.
بنده به مجریان مذاکرات هسته‌ای اعتماد دارم و تاکنون تردیدی نسبت به آنها نداشته‌ام و ان‌شاءالله که در آینده هم، اینچنین باشد اما درخصوص مذاکرات هسته‌ای، دغدغه جدی دارم(94/1/20)

 

این هم از حمایت کردن های مسؤولین ما از رهبر بزرگوار!

دانلود کنید:

 

پاسخ به یک شبهه در موضوع هسته ای؛ آیا مسؤولان ما خائن اند؟

آیا مسؤولان ما خائن اند؟

هو وقت می خواهیم کمی از ابعاد اتفاقاتی که دارد می افتد توضیح دهیم میگویند: شما منتخب مردم را خائن می دانید... رهبر به آنها اعتماد دارد اما شما ...

امروز اما شاهد سماجت ها و پافشاری های دولتمردان در قبال به نتیجه رساندن مذاکرات هستیم! تا جایی که  چانه زنی می کنند که از دانشمندان بازجویی بشود یا نه؟! (حالا اسمش را می گذارند: مصاحبه علمی!) این را هم در توافق لوزان پذیرفته اند و دیگر نمی توانند زیر آن بزنند!

از طرفی با توجه به موضعگیری های صریح رهبر بزرگوار که با برخی بندهای توافق لوزان مخالفت کردند (مثل بازرسی از مراکز نظامی و بازپرسی دانشمندان هسته ای)

با این وجود آیا می توان دولتمردانی را که همچنان به ادامه ی مذاکرات پایبند هستند خائن دانست؟ مخصوصاً که این سبک فکری (: سازش و تسامح با دشمن) همان طرز تفکّر بنی صدر است که اجازه ی نفوذ دشمنان را با بهانه های واهی به خاک ایران داد!

جواب:

گذشته از این نکته که رهبر انقلاب (و ما هم به تبع ایشان) مذاکره کنندگان را فرزندان انقلاب می دانیم، چند نکته در توجیه کار آنها قابل ذکر است:

1- دولتمردان خطرات و تبعات این توافق به عمل آمده را توجیه می کنند و خطر آن برایشان جدی نیامده! می گویند: حالا چه می شود یک سری بزنند به حوالی مراکز نظامی، نظارت می کنیم، مواظبیم که نگذاریم خراب کاری کنند! حالا چه می شود با دانشمندان هسته ای گفتگو شود، اسرار هسته ای که نداریم! بعداً برایشان محافظ هم می گذاریم!...

اسم این را می گذاریم خوش خیالی، اما نه خیانت!

2- دولتمردان به دلایلی (که برخی از آنها چندان مخفی نیست) برای به سر انجام رساندن مذاکرات عجله دارند و این باعث می شود که: اولاً قدرت چانه زنی کمتری داشته باشند چون عجله دارند و باید زود کار را به سرانجام برسانند، ثانیاً: برخی موارد از چشم آنها پوشیده بماند و دقت نکنند که چه چیزهایی را امضا کرده اند! اینطور می شود که چیزهایی را امضا می کنند که احاطه ی حقوقی نسبت به آن ندارند.

اسمش را می گذاریم بی تدبیری، اما نه خیانت!

3- دولتمردان خودشان را جای آمریکا می گذارند و با خود می گویند: به نفع آمریکاست که از ما حمایت کند و گفتمان ما را در ایران تقویت کند؛ لذا حتماً با ما راه خواهد آمد و در این مذاکرات ما را بی آبرو نخواهد کرد. غافل از اینکه هدف آمریکا تضعیف اصل نظام است و وقتی می تواند به این هدف اعلا دست پیدا کند، چرا به هدف حد اقلی اکتفا کند؟!

اسم این را هم می گذاریم ساده لوحی، نه خیانت! 

4- جهت چهارمی هم قوّت دارد و آن اینکه: دولتمردان که خوب می دانند برای مردم کاری نکرده اند و نتوانسته اند رضایت آنها را جلب کنند، می دانند که بحث هسته ای و آزاد شدن تحریم ها آخرین خشاب آنهاست و اگر این تیر هم خطا برود دیگر شانسی برای باقی ماندن در فضای سیاست ندارند! لذا سعی می کنند تا قبل از انتخابات مجلس و خبرگان به هر قیمتی که شده مذاکرات را به یک نقطه ی ایده آل برسانند، کمی هم تبلیغات چاشنی آن می کنند و آن را به نام «پیروزی تاریخی» به مردم قالب می کنند! غافل از اینکه آمریکا این را فهمیده است و چون دولت را محتاج توافق می داند، ناز می کند و هر روز درخواست امتیازات بیشتر را مطرح می کند...

اسم این را هم می گذاریم: خود خواهی، نه خیانت!

دلیل های دیگر هم می شود بر شمرد. مثلاً اینکه: بعضی از خطوط قرمز به چشم اینها مهم نمی آید. مثلاً حالا چه می شود ناظران بین المللی سرکی به تجهیزات دفاعی ما بکشند؟ ما که تا یادمان می آید کشور امن بوده و هست... داعش کیلویی چند؟! خطر کجا بود؟!...

دولتمردان ما انگار خیلی برای خودشان سهم قائل اند! انگار فکر می کنند امنیت امروز مردم شانسی به وجود آمده! یا شاید فکر می کنند این امنیت، به خاطر راهبرد آنها بوده! اصلاً اینها تصوّری از روز سختی ندارند احتمالاً روزی که خدایی ناکرده، امنیت ما به مخاطره بیفتد، اولین کسانی که خودشان را می بازند همین طیف آقایون هستند...

 

از نگاه رهبری:

اما از دیدگاه رهبری هم روشن است که تیم مذاکره کننده خائن نیستند (گرچه رهبر انقلاب از وجود برخی افراد خائن در داخل بارها خبر داده اند، اما آنها جزو تیم مذاکره کننده نیستند!)

پس چه؟ اسم این تیم مذاکره کننده را چه باید گذاشت؟ اینهایی که اینطور دارند به ضرر اقتدار کشور و امنیت آن کار می کنند؟

رهبر انقلاب در 1/1/94 در حرم رضوی نظر خود را در مورد این خط فکری بیان نمودند و فرمودند: این یکی از دو نظریه ی کلان در بحث اقتصادی است (نگاه به ظرفیتهای درون کشور/نگاه به آن طرف مرزها) و البته این تئوری ناکارآمد است و صاحبان آن باید با کسب تجربه متوجه بشوند که این مسیر منتهی به مقصد نمی شود...

حتماً رجوع کنید.

 

[و امروز (15/7/94) رهبر انقلاب وجه دیگری از این کم کاری را هم ذکر کردند و کسانی که دم از مذاکره می زنند ما ساده انگار، سهل انگار یا بیخیال نامیدند. یعنی به عواقب حرفی که می زنند توجهی نمی کنند و پشت گوش می اندازند]

مشکلات من تقصیر کیست؟

سختی ها تقصیر کیست؟

واقعاً مشکلات من به گردن کیست؟! خیلی ها هستند که هیچ برایشان مهم نیست تقصیر به گردن کیست! فقط می خواهند یک نفر باشد که تقصیرها را سر او خراب کنند! می خواهد صاحب کار باشد... می خواهد خانواده باشد... می خواهد رهبر باشد یا ....

این مسأله را به لحاظ دو عالم: عالم معنا، و عالم ظاهر و طبیعت جداگانه دنبال می کنیم!

البته نگاهمان به ظاهر هم باید وجهه ی دینی باشد و با معیارهای اسلامی سهم ها را می سنجیم.

****

به لحاظ عالم ظاهر، بخشی از مشکلات قطعاً به خاطر سنگ اندازی های حزب شیطان است! تا بوده شیطان این کارها را می کرده و این قدرتی است که خدا موقتاً به او داده تا بندگانش را امتحان کند، همچنان که شیطان قدرت یافت حضرت ایوب را تحریم کند؛ و خدا به این سبب صبر حضرت ایوب را آزمود.

منابع ما بالاتر از این را می گویند! بنا بر آنچه از آیات قرآن بر می آید هرگاه یک علَم و نشانه ی هدایت سربلند می کند، در مقابل آن دو شیطان سراسیمه دست به کار می شوند تا هرطور شده نگذارند کار آن مرد خدا پا بگیرد و به سرانجام برسد. آن دو شیطان، یکی شیطان انسی است و دیگری شیاطین جنی!

وَکَذَلِکَ جَعَلْنَا لِکُلِّ نِبِیٍّ عَدُوًّا شَیَاطِینَ الإِنسِ وَالْجِنِّ یُوحِی بَعْضُهُمْ إِلَى بَعْضٍ زُخْرُفَ الْقَوْلِ غُرُورًا (انعام 112)

این یعنی ما باید تاوان پس بدهیم! تاوان اینکه گفته ایم می خواهیم از زیر پرچم شیطان بیرون بیاییم و مستقل باشیم! تاوان اینکه دست به کار شده ایم و حکومت ستم شاهی را بیرون کرده ایم و حکومت ولیّ الهی را بر خود پذیرفته ایم! کار ما مشکل است! وقتی گفتیم «خدا» را می خواهیم، تازه باید آماده سنگ اندازی های جبهه ی شیطان باشیم و سعی کنیم شیطنت های او را از سر خودمان دور کنیم.

البته اگر ما اجازه ی نفوذ به شیطان ندهیم او قدرتی بر ما نخواهد داشت. اما به هر حال ما این اجازه را به او داده ایم و در اندازه ای که جای پا باز کرده، توانسته ما را اذیت کند. یعنی ادامه یافتن سختی ها و سنگ اندازی های شیطان فقط به خاطر این است که ما به او اجازه ی نفوذ داده ایم و او را در امور جامعه دخالت داده ایم. (وَلاَ تَرْکَنُواْ إِلَى الَّذِینَ ظَلَمُواْ فَتَمَسَّکُمُ النَّارُ وَمَا لَکُم مِّن دُونِ اللّهِ مِنْ أَوْلِیَاءَ ثُمَّ لاَ تُنصَرُونَ: به ظالمین تکیه نکنید که گرفتار آتش می شوید و از جانب غیر خدا دوستی نخواهید داشت و هیچگاه یاری نخواهید شد) (هود 113)

نتیجه ی پذیرش این معنا این می شود که:

اولاً: باید بپذیریم که پیشرفت ما و رفع مشکلات ما به «مبارزه» گره خورده است و این تنها راه است!

ثانیاً: علت کندی برخی از پیشرفتهای ما توجیه می شود؛ چون ما دشمنانی داریم که تمام سعیشان را می کنند تا ما پیشرفت نکنیم و به مقصد نرسیم. برخلاف خیلی از کشورها که جیره خور شیطان هستند و شیطان کاری با آنها ندارد و بلکه در برخی جوانب آنها را کمک هم می کند! ما نباید خودمان را با برخی کشورهای توسعه یافته مقایسه کنیم! شرایطی که ما داریم خیلی متمایز است، و این شرایط را وقتی قبول کردیم که برای حرکت به سمت آزادی و ولایت الله، گام برداشتیم.

در همین راستا بود که مملکت ما سالها زیر سایه ی تحریم سعی و کوشش کرد و طعم پیشرفت درون زا را چشید.

تحریم هایی که به ما تحمیل شد کم چیزی نبود و اگر کمک خدا نبود، می توانست برای سرنگونی ما کافی باشد. یعنی با وجود این تحریم ها نه تنها تعجّب ندارد که وضعیت بازار ما به هم خورده است! بلکه تعجب در اینجاست که چطور کشور ما توانست خودش را در مقابل این تحریم ها واکسینه کند! الآن غرب از ما در تعجّب است که چرا هنوز سر پا هستیم.

خلاصه بخشی از مشکل از طرف غرب و دست اندرکاران شیطان است و این یعنی ما در یک امتحان بزرگ قرار داریم! به هر حال این تحریم ها خیلی مهم و مؤثر بودند.

اما همه چیز این نبود! این درست نیست که چشم بسته همه ی مشکلات را به آن طرف نسبت بدهیم! این هم اصلاً ادعای ما نیست. رهبری فرمودند:

ما ضعف داخلی داریم، همه مشکلات متوجه دشمن نیست/ دانلود

****

بخش دیگر از مشکلات به عهده ی مسؤولین و دست اندرکاران دولتی است؛ رهبری بارها از عملکرد اقتصادی دولت گله کرده و بارها راهکارها و راهبردهای مؤثر را پیش پای آنها قرار داده، اما عملکرد آنها غایتاً نتوانسته رضایت رهبری را تأمین کند و هنوز دستورات متعدد رهبری روی زمین مانده است. فقط هم مقصر دولت مردان نیستند! هرکس به اندازه ای که دستی در کار دارد مسؤول است! از نماینده گرفته تا رئیس جمهور و ...

اما این رئیس جمهور یا نماینده را چه کسی تعیین می کند؟ مردم!

پس انگشت اتهام به طرف خود مردم بر می گردد و آنها باید سهم خودشان را از اشتباه قبول کنند! مردم بودند که به کسانی رأی دادند که خائن به انقلاب از آب در آمدند (امثال بنی صدر و خاتمی و دیگر کسانی که هیچ اعتقادی به رسیدگی به مستضعفان ندارند!) طبیعی است که مردم باید تاوان اشتباهشان را پس بدهند.

****

-  شاید بگویید: رهبر اینجا چکاره است؟ رهبر باید جلوی اشتباهات مردم و مسؤولان را بگیرد!

-  جواب این است که: اتفاقاً قدرت و نفوذ رهبری را هم مردم تعیین می کنند! مردم هر اندازه که در حمایت از رهبری همدل و همزبان باشند، دست رهبری را بازتر خواهند گذاشت تا برای اصلاح مشکلات اعمال قدرت بکند. این در مبانی اسلامی اینگونه تعریف شده است و ائمه ی اطهار نیز آن اندازه ای در امور دخالت می کردند که حمایت مردم اجازه می داد.

حالا خودتان به اطرافتان نگاه کنید و ببینید چند درصد از مردم مطیع امر رهبری هستند و تصمیمات آن بزرگوار را روی چشم می گذارند؟ چند درصد معترض هستند و در مقابل تصمیمات ایشان موضع گیری می کنند؟ این را از هجم کسانی که به جای گوش دادن به سخنان رهبری به حرفهای bbc گوش می دهند و اعتماد می کنند می توانید بفهمید.

اتفاقاً رهبر بیشتر از آنچه که از او توقع می رفته کار کرده و اگر بیشتر از این بخواهد بر دولتمردان فشار وارد کند، دخالت در کار آنها به حساب می آید (در حالی که در مملکت ما وظایف تقسیم شده هستند و کار رهبری تنها مدیریت کلان مسیر انقلاب است). لذا ما نباید توقع داشته باشیم که خرابکاری بکنیم و بعد به گردن رهبر بزرگوار بیندازیم که باید خرابکاری ما را اصلاح کند!

****

اینها به جای خود! اما هنوز یک سهم از اشتباهات باقی مانده است!

مردم هم در این سختی های خودشان سهم دارند! سهم آنها اتفاقاً کم هم نیست! مردم مستقیماً می توانند کاری کنند که مشکلات برطرف شود یا اینکه مشکلات چند برابر شود.

مردم ما فرهنگ تولید ندارند، همت تولید جنس مرغوب را ندارند.

مردم ما فرهنگ مصرف ندارند و إلا با مصرف می توانستند تولید را جهت دهی و مدیریت کنند (همینجا اضافه کنیم که: از رهبر مظلوم نباید توقع بیجا داشت! وقتی خود ما مردم به حرف رهبرمان که دستور داده اند جنس داخلی مصرف کنیم گوش نمی دهیم، از دولتمردان چه توقّع؟!)

مردم ما فرهنگ عرضه هم ندارند! آنقدر دزدی ها و کم فروشی ها زیاد شده که ... بماند!

تا اینجا سه سهم از اشکالات به گردن مردم افتاد و یک سهم به گردن دشمنان و یک سهم به گردن دولتمردان!

اما وارد بُعد معنا می شویم!

در بعد معنا تماماً تقصیرها به گردن خود مردم است! بله! هرچه می کشیم به خاطر خودمان است! به خاطر گناههای خودمان! این ادعای من نیست! حرفی است که خدا بارها در قرآن تکرار کرده: ما اصابکم من مصیبة فبما کسبت أیدیکم (هرچه بر سر شما می آید به خاطر کارهایی است که با دست خودتان مرتکب شده اید!)

این اولین باری نیست که در طول تاریخ خشکسالی می آید! بارها تکرار شده و هر بار هم علت آن فقط یک چیز بوده، و آن گناه...

البته لازم نیست شما دست به گناه آلوده کنید و اصراف را به اوج برسانید تا عذاب بیاید! کافی است که دیگران گناه کنند و شما تماشا کنید! یعنی امروز ما داریم در آتشی می سوزیم که انسانهای گنهکار جامغه افروخته اند. دلیل این ادعا هم سخن رسول خداست که فرمودند: إن المعصیة إذا عمل بها العبد سراً لم تضر إلا عاملها ، وإذا عمل بها علانیة ولم یغیر علیه أضرت بالعامة (بحار الآنوار ح97 ص75) هنگامی که معصیت در نهان انجام گیرد تنها به صاحب آن ضرر می زند، اما هنگامی که در عیان صورت گرفت و کسی چهره در هم نیفروخت، ضرر آن به همه می رسد!).

می توان نتیجه گرفت: هزار رئیس جمهور و رهبر عوض شود... امام زمان هم بیاید... باز مشکلات ما باقی خواهد ماند و هشتمان گروی نه است... اگر انسانهای پاکی نباشیم!

گناههایی مثل: تنها گذاشتن ولیّ فقیه و علما، دوستی با دشمنان خدا، ندادن خمس و زکات، ترک نماز و روزه، زنا و ... که همه اینها در جامعه ی ما شایع هستند.

اینطور که حساب کنیم دیگر تعجب نمی کنیم که چرا وضع مان خراب است! تعجّب می کنیم که چطور با اینهمه گناه، خداوند ما را زنده نگاه داشته و آن عذاب خانمان سوز را بر سرمان فرود نیاورده...

****

لذا نتیجه می گیریم: وقتی اشکالات خودمان را کوچک دیدیم، باعث می شود که اشکالات دیگران را بزرگ ببینیم و اشکالات را به گردن این و آن بیندازیم.

سؤال دیگری مطرح است و آن اینکه: اصلاً می شود که وضع ما خوب بشود؟

در پست بعد إن شاء الله...

روایتگری سردار آبنوش از همرزم شهیدش _ فیلم فوق العاده

هیچ شهیدی به این اندازه من رو تحت تأثیر قرار داده. این شهید قله ی دست نیافتنی منه.

روایت سردار آبنوش از معاون شهید خودش رو گوش بدید که می دونم نشنیدید.

به طور اتفاقی، این فیلم به دستم افتاد و خدا رو شکر می کنم که از اسرار نهفته ی اون با خبر شدم.

ده دقیقه ی اوّل اوصاف شهید والامقام شهید حمید دهقانی، از زبان همرزم شهیده و بعدش هم چند خاطره ی تاریخی از اون شهید.

 

دانلود فیلم به حجم 75 مگابایت

[برای اینکه حجم کار پایین بیاد و خسته کننده نباشه کمی از اوایل فیلم رو بریدم.]

 

دانلود صدا با حجم 15 مگابایت

 

در قسمتی از فیلم، بُرد نفَس ولایت فقیه رو از زبان یک افسر جنگ جهانی اول می شنوید! این جمله از زبان او مرا یاد حرف سردار سلیمانی انداخت که در جمع خصوصی به ما گفت: من که بر معادلات بین المللی اشراف دارم می بینم که نظریه ی ولایت فقیه چه برد و نفوذ فوق العاده ای دارد (حتی بیشتر آنچه که نظریه ی مرجعیت دینی داشته است)...

پیشرفت امروز ما به مقاومت گره خورده است، راه برگشتی نیست!

وقتی انسان شدی دیگر باید به این بازی تن بدهی! نمی توانی خودت را کنار بکشی و بگویی من نیستم! از پشت سر، شیطان تو را دنبال کرده و در پیش رو، جهنّم منتظر توست! چاره ای نداری جز اینکه بایستی و با شیطان مبارزه کنی!

جرم ما تازه سنگین تر است! چون انقلاب کرده ایم و شیطان را بیرون کرده ایم! حالا اگر بخواهیم عقب گرد کنیم و دوباره عرصه را برای نفوذ شیطان باز کنیم، گناهی نابخشودنی انجام داده ایم.

آنچه که گناه سستی ما را از این هم سنگین تر می کند این است که: ما پیش از این چوب مدارا و مسامحه با شیطان را خورده ایم! حق نداریم دوباره از این سوراخ گزیده بشویم! اگر تجربه شده ها را دوباره بخواهیم تجربه کنیم، عقوبت الهی سنگین تر خواهد بود؛ یکبار عقب نشینی کردیم و فهمیدیم که اشتباه کرده ایم. سال 82 همین تیم مذاکره کننده 2 سال ما را عقب انداخت و فهمید که هر قدر کوتاه بیاید نمی تواند آمریکا را از خود راضی نگه دارد، معلوم است! خدا فرموده که یهود و نصاری از تو راضی نمی شوند تا اینکه تابع آئین آنها شوی...

نرمش حضرت آدم را یادتان هست؟ برای اینکه به حرف شیطان ترتیب اثر داد، نه تنها به آنچه می خواست نرسید، بلکه آنچه را هم که داشت از دست داد! 300 سال گریه های او چه اثری داشت؟ فقط اینکه خدا گفت: گذشته ات را نادیده گرفتم! اما می توانی به جای اوّلت برگردی؟ نه هرگز! برو و از اوّل شروع کن! شاید بتوانی با زحمت آن بهشت را دوباره به دست بیاوری...!

فرزندان آدم! قاعده بر این است که هیچ مدارایی با شیطان نشود! تاریخ «انسان» با مبارزه با شیطان گره خورده است! و خداوند کلید حلّ هیچ یک از مشکلات ما را در دست شیطان قرار نداده است تا بخواهیم با نرمی و مدارا از دست او بگیریم!

مخصوصاً که ما بارها نصرت و یاری خدا را تجربه کردیم و دیده ایم که استقامت و ایستادگی در راه خدا چه برکاتی دارد و چطور ما را جلو می اندازد! خدا به دست مردم مجاهد ایران تا کنون بارها اعجاز کرده! کارهایی که همه می گفتند نمی شود، ما به مدد الهی انجام دادیم و حقیقت «إن تنصروا الله ینصرکم» را نشان دادیم. برای ما زشت است که دوباره بخواهیم با شیطان به چانه زنی بنشینیم!

حکومت اسلامی ما با مقاومت و مجاهدت به همه جا رسید، اما با تسامح و نرمش... هیچ! مثلاً امنیت امروز ما به خاطر چیست؟ امنیتی که کشورهای همسایه همه از آن محروم اند! رئیس جمهور فکر می کند امنیت امروز با تدبیر او میسّر شده؟

این حرف امروز رهبر بزرگوار ماست! پشت کردن به این حرف چه عاقبتی دارد؟ همان که در کلام امیر المؤمینن آمده:

أَمَّا بَعْدُ، فَإِنَّ مَعْصِیَةَ النَّاصِحِ الشَّفِیقِ الْعَالِمِ الُْمجَرِّبِ تُورِثُ الْحَسْرَةَ، وَتُعْقِبُ النَّدَامَةَ. وَقَدْ کُنْتُ أَمَرْتُکُمْ فی هذِهِ الْحُکُومَةِ أَمْرِی، وَنَخَلْتُ لَکُمْ مَخزُونَ رَأْیِی، لَوْ کَانَ یُطَاعُ لِقَصِیرٍ أَمْرٌ!

من حرف خودم را به شما زده ام، حالا که گوش نمی دهید منتظر حسرت و پشیمانی باشید، چرا که سرپیچی از عالمی که خیر خواه و با تجربه است، عاقبتی جز این ندارد...

چرا نام امسال شد: وحدت و همدلی؟!

چه حکمتی داشت که امسال رهبر بزرگوار روی این نکته تأکید کردند؟ دولت در کنار ملّت، وحدت!

معلوم است که زمینه برای تفرقه بین دولت و ملّت بالا رفته. دولت با شعار اعتدال خیلی‌ها را از خودش دور می کند، ملت هم که پنجاه درصد اصلاً به دولت رأی نداده‌اند! آن‌ها هم که رأی داده‌اند با «گرانی» جواب پس گرفته اند!

 

اما این‌ها برای سال قبل هم بود!

به نظرم نکته‌ی شعار سال «عقب‌گرد!» است. در سال‌های گذشته، اولویت‌های اقتصادی مطرح بود و دغدغه‌ی رهبری رفع این مشکل بود که به نحوی برای اهداف انقلاب یک خطر تلقی می‌شد. اما حالا کار از این حرف‌ها گذشته! خطر تفرقه درونی وجود دارد؛ اگر دولت با این سیاست‌ها جامعه را به آشوب نکشاند، جای شکر دارد.

این شعار در سطح وسیع‌تر و بین‌المللی‌تر در سال 86 تکرار شده بود (سال: اتحاد ملی انسجام اسلامی). اما امسال باید مواظب باشیم که حدّ اقل‌ها را از دست ندهیم...

نکته‌ی دیگر که به ذهن می‌زند این است که: در آستانه‌ی نزدیک شدن به انتهای مذاکرات (یا بهتر بگم: در آستانه‌ی شکست دیپلماسی دولت!) حضرت آقا تمام‌قد، حمایت خودشان را از دولت اظهار می‌کنند تا بعداً مردم- و ماهواره‌ها- نگویند که: مخالفت رهبر نگذاشت مذاکرات به نتیجه برسد! اینجاست که حضرت آقا ملّت را هم به حمایت از دولت تشویق می‌کند تا با دست باز پیگیر مقصود خودشان باشند. حواسمان هست که هدف اعلای رهبر بزرگوار از حمایت از مذاکرات این است که- در صورت به نتیجه نرسیدن مذاکرات- مردم به این درک برسند که آمریکا قابل اعتماد نیست و مذاکره با او در هیچ شرایطی کارگشا نیست! این هدف نباید دستخوش تبلیغات غلط قرار بگیرد. پیش از این تجربه‌ی مذاکره چند بار تکرار شده است، لکن برای توده‌ی مردم تجربه و بصیرتی را به دنبال نداشته است...

***

حالا دیگر کار دارد به جاهای باریک می کشد و واقعاً روحانی در دوراهی قرار دارد که یا بگوید: غلط کردم و طئوری من شکست خورده است! و یا اینکه به هر قیمتی که شده از ایده ی خودش دفاع کند و حتّی رهبر بزرگوار را هم در تنگنا قرار بدهد که با این نرمش ها و سازش ها کنار بیاید!

رهبر بزرگوار بارها دولت را (تصریحاً و تلویحاً) به خاطر گفتن حرفهای تفرقه افکنانه توبیخ کرده است و حالا با این شعار حکیمانه او را تشویق به این می کند که دنبال تفرقه و اغتشاش نباشد...

گناه تاریخی!

بعضی ها گناهی می کنند که مسیر تاریخ را عوض می کند، اما اصلاً ککشان نمی گزد! انگار مگسی از کنار دماغشان رد شده و آن را از خود دور کرده اند...

یک گناه می تواند مسیر زندگی خود ما را عوض کند، یک گناه می تواند مسیر زندگی دیگری را عوض کند و او را به گمراهی بکشاند. یک گناه هم کلاً دیگری را از ریل زندگی خارج می کند و از صفحه ی وجود محو می کند (: آدم کشی). خداوند در مورد گناه آدم کشی می فرماید: مَن قَتَلَ نَفْسًا بِغَیْرِ نَفْسٍ أَوْ فَسَادٍ فِی الأَرْضِ فَکَأَنَّمَا قَتَلَ النَّاسَ جَمِیعًا (هر کس یک نفر را بکشد انگار همه مردم زمین را کشته است!).

اما گناه بزرگتر از این هم هست، گناهی که یک موج تاریکی و ظلمت در عالم بیندازد و گروهی از مردم را گمراه کند. از اینجاست که خداوند می فرماید: «الفتنة أشدّ من القتل» (فتنه از آدم کشی هم بدتر است!)

می گویند: پر زدن پروانه روی جوّ اتمسفر تأثیر می گذارد. اما عجیب است که میلیونها نفر به «سازش» رأی می دهند و آب از آب تکان نمی خورد!

هیچ می دانید رأی دادن ما برای کلّ دنیا معنا دارد؟ رأی به مقاومت مستضعفان را تقویت می کند و رأی به سازش روحیه ی مستضعفان را ضعیف و سرخورده می کند.

رهبر بزرگوار در مورد تأثیر انتخابات و آراء، فرمودند: 

به همان شکلی که مقدرات یک انسان در شب قدر ثبت می شود، در انتخابات هم، مقدرات کشور ما و بلکه در یک نگاه دقیق تر، مقدرات و امور «انقلاب » تعیین و مشخص می شود... (24/12/86)

منصفانه قضاوت کنید: قدرت دادن به کسی که اعتقادی به ولایت فقیه ندارد، چقدر می تواند باعث سست شدن بنیان های نظام شود؟ چقدر می تواند امنیت و آرامش آینده ی ما را به خطر بیندازد؟

هیچ می دانید وقتی با رأیمان پیام می دهیم که: ما گرسنه ایم و از ایستادگی در مقابل کفر خسته شده ایم، این کار می تواند در ظهور امام زمان تأخیر ایجاد کند؟

می دانیم در چه وضعیت حساسی قرار داریم؟

یادم هست وقتی در اواخر دوران احمدی نژاد ما ایستادگی می کردیم و تحمّل می کردیم، چقدر نهضتهای دنیا سرزنده بودند و بیداری اسلامی در حال گسترش بود. اما همینکه از بین آن کاندیداها به کسی که شعار نرمش می داد رأی دادیم، انقلابها فرو کش کرد... داعش ها سر بلند کردند... لحن ها وقیحانه و بی ادبانه شد... و یمنها به خطر افتادند؛

کمی احساس مسؤولیت کنید!

حالا چکار کنیم؟

انتخابات دیگری هم پیش رو هست! انتخاباتی که اگر اشتباه ما در آنها تکرار شود اثرات سوء آن خیی زود فضای جامعه را در بر خواهد گرفت...

هشیار باشید...

فکر می کنید داعش کیست؟!

اسم داعش وقتی سر زبانها افتاد، همه را به تب و تاب انداخت! حالا برخی بیشتر قدر امنیت را می دانند. حالا خیلی ها باور کردند که نا امنی و بی ناموسی چندان هم از آنها دور نیست!

اما داعش کیست؟ به لحاظ تئوری اینها از کجا سر در آورده اند؟!

یک جمله!

وقتی توجه کنید که داعش مسلمانانی هستند که آمریکا به جان دیگر مسلمانها انداخته، شاخک هایتان تیز می شود تا بیشتر دقّت کنید: نکند روزی خودتان مانند داعش دست و بازوی دشمن شوید...

بله داعش خود ما هستیم! اگر گوشمان به حرفهای رهبرمان نباشد! به حرفهای ماهواره باشد...

چقدر که تحریم ها اثر کرده...

شهرک غرب یک آدم هیکلی را دیدم که کنار جاده ایستاده بود. ادب کردم و سلام کردم. کمی ایستاد و بعد گفت: حاج آقا! چه سلامی؟ چه علیکی؟ خنده ام گرفت و دل دل گفتم: نکند حق تو را هم من خوردم که چاق شده ام!

به افتخار ایشون این مطلب رو گذاشتم: (مطلب مناسب فضای اواخر دوران احمدی نژاده)

{

نگویید تحریم اثر ندارد! ما را بیچاره کرده است! زمین گیر شده ایم! بچه هایمان اسباب بازی می خواهند، اما نمی توانیم هر روز برایشان اسباب بازی بخریم! زنها شکایتشان بلند شده است، دیگر نمی توانیم هر سال سرویس طلایشان را عوض کنیم...

چقدر ما بیچاره شده ایم! مغازه های لباس فروشی خلوت شده اند! مردم لباسی را می پوشند که چند ماه پیش می پوشیدند! فرشهای خانه مان تکراری شده اند، کسی نیست اینها را عوض کند و تِم خانه را تازه کند...

چقدر که تحریم ها اثر کرده! بیچاره همسایه! می خواست جوانش را به خانه ی بخت بفرسند؛ پولش نرسید «تیبا»ی پسرش را بکُند «206»! پیش خانواده ی عروس سرافکنده شد؛ چون آنها توانسته بودند [با هزار قرض و وام]، برای دخترشان یک جهیزیه ی دهن پر کن تهیه کنند!

بعضی ها وضعشان بدتر است! بیچاره ها مجبورند در خانه ی 80 متری زندگی کنند، پول ندارند ماهی 800 تومان اجاره بدهند! بعضی ها حتّی نمی توانند با وسیله ی شخصی سر کار بروند؛ مجبورند از وسایل عمومی استفاده کنند...

داریم خفه می شویم! تحریمها جدی است! یک نفر به فکر ما باشد! گذرم به مغازه ی موبایل فروشی افتاد، مدلهای جدیدی آمده بود؛ خیلی زیبا بود! اما پول نداشتم موبایل کهنه ام را عوض کنم...

نگویید تحریم اثر ندارد! دشمن می شنود بیشتر تحریم می کند! آهسته تر! یکی به فکر ما باشد...

چقدر ما بیچاره ایم، چقدر تحریمها اثر کرده...

}

این وعده، آن وعده!

چشم شما به کدام وعده است؟!

انتخاب با شماست:

وعده های خدا+یاری خدا تا رسیدن به مقصد

یا وعده های چشمگیر شیطان که در ظاهر نقد و زیبا هستند، اما...

راهبرد خدا برای سوق دادن بندگان به کمالات نفسانی و فطری، وعده است، وعده به بهشت و نعمتهای بزرگ آن، وعده به لذتهای معنوی عمیق و پاکیزه، و وعده به همنشینی اولیا و انبیا علیهم السلام و ...

همینطور راهبرد شیطان هم برای اینکه بنی آدم را با خود همراه کند، وعده است!

شیطان البته هنگامی که وعده ای به انسان بیچاره می دهد، هدف او خیرخواهی برای آن انسان نیست و بلکه این وعده ها راهکاری برای جذب آن انسان است.

تفاوت ماهوی وعده های خدا با وعده های شیطان هم همینجاست که خداوند این هدف را دارد که انسان به خیر و سعادت برسد و به انسان راهی را نشان می دهد که به آن خیر و سعادت ختم شود؛ اما در مقابل، شیطان تنها می خواهد انسان را به سمت خودش جذب کند و از این روی هنگامی که به هدف خود برسد دیگر برایش مهم نیست که به وعده ای که داده عمل کند؛ اگر هم گاهی به وعده ی خود عمل می کند برای این است که بتواند یک مرحله ی دیگر انسان را با خود همراه کند و او را بیش از پیش نمک گیر کند!

از این رو در قرآن بارها به این نکته اشاره شده است که نباید به وعده های پوچ شیطان دل بست و فریفته ی آنها شد.

در این آیه به این شگرد شیطان و دیگر شگردهای او اشاره شده:

یَعِدُهُمْ وَیُمَنِّیهِمْ وَمَا یَعِدُهُمُ الشَّیْطَانُ إِلاَّ غُرُورًا

شیطان به آنها وعده‏ها(ى دروغین) مى‏دهد؛ و به آرزوها، سرگرم مى‏سازد؛ در حالى که جز فریب و نیرنگ، به آنها وعده نمى‏دهد (نساء 120).

در آیه ای دیگر از زبان خود شیطان این نقشه را رو می کند:

وَقَالَ الشَّیْطَانُ لَمَّا قُضِیَ الأَمْرُ إِنَّ اللّهَ وَعَدَکُمْ وَعْدَ الْحَقِّ وَوَعَدتُّکُمْ فَأَخْلَفْتُکُمْ وَمَا کَانَ لِیَ عَلَیْکُم مِّن سُلْطَانٍ إِلاَّ أَن دَعَوْتُکُمْ فَاسْتَجَبْتُمْ لِی فَلاَ تَلُومُونِی وَلُومُواْ أَنفُسَکُم مَّا أَنَاْ بِمُصْرِخِکُمْ وَمَا أَنتُمْ بِمُصْرِخِیَّ إِنِّی کَفَرْتُ بِمَآ أَشْرَکْتُمُونِ مِن قَبْلُ...

و شیطان، هنگامى که کار تمام مى‏ شود، مى‏ گوید: «خداوند به شما وعده حق داد و من هم به شما وعده دادم، و تخلّف کردم! من بر شما تسلّطى نداشتم، جز اینکه دعوتتان کردم و شما دعوت مرا پذیرفتید! بنابر این، مرا سرزنش نکنید؛ خود را سرزنش کنید! نه من فریادرس شما هستم، و نه شما فریادرس من! من نسبت به شرک شما درباره خود، که از قبل داشتید، (و اطاعت مرا هم ردیف اطاعت خدا قرار دادید) بیزار و کافرم!»)(ابراهیم 22)

در آیه ای دیگر نمونه ی عینی این شرارت شیطان را نشان می دهد، شرارتی که مسیر تاریخ را عوض کرد:

فَوَسْوَسَ لَهُمَا الشَّیْطَانُ لِیُبْدِیَ لَهُمَا مَا وُورِیَ عَنْهُمَا مِن سَوْءَاتِهِمَا وَقَالَ مَا نَهَاکُمَا رَبُّکُمَا عَنْ هَذِهِ الشَّجَرَةِ إِلاَّ أَن تَکُونَا مَلَکَیْنِ أَوْ تَکُونَا مِنَ الْخَالِدِینَ

[در داستان حضرت آدم:] سپس شیطان آن دو را وسوسه کرد، تا آنچه را از اندامشان پنهان بود، آشکار سازد؛ و گفت: «پروردگارتان شما را از این درخت نهى نکرده مگر بخاطر اینکه (اگر از آن بخورید،) فرشته خواهید شد، یا جاودانه (در بهشت) خواهید ماند!».

با یکی دو تا چاشنی قسم و اظهار دوستی هم حرف شیطان به کرسی نشست و کاری که نباید انجام می شد، شد!

شاید وعده ی خدا کمی نسیه بنمایاند، اما حقیقت این است که وعده های شیطان حتّی نسیه هم نیست و کاملاً پوچ و توخالی است. تظاهر می کند که وعده اش نقد است، اما پای عمل که می رسد، انگار نه انگار قول و وعده ای در کار بوده.

رهبر بزرگوار خطاب به دولتمردان فرمودند:

«مطالبه‌ ما از مسئولین این بوده است که گفتیم به طرف مقابل اعتماد نکنید، به لبخند او فریب نخورید، به وعده‌ نقد که می‌دهد ـ وعده‌ نقد، نه عمل نقد ـ اعتماد نکنید، چون وقتی خرش از پل گذشت، برمی‌گردد و به ریش شما می‌خندد! اینقدر اینها وقیحند»(23/1/94)

کنایه از اینکه: دولتمردان ما نباید از وعده هایی که از آن طرفی ها می شنوند ذوق زده شوند...

لذا باید بدانیم کدام وعده الهی است، و کدام وعده شیطانی!؟

اما شیطان از این وعده ها چه هدفی را دنبال می کند؟

مهمترین هدف شیطان این است که از اعتبار وعده های الهی کم کند و آنها را در نظر مردم کمرنگ و بی اهمیت جلوه دهد! یعنی در مقابل آن وعده های واقعی یک نسخه ی قلابی به انسان تحویل بدهد تا انسان را بر سر دو راهی قرار دهد: وعده ی خدا را انتخاب کند یا وعده ی شیطان را؟! 

بعلاوه وقتی انسان وعده های شیطان را انتخاب کند، روشن است که باید از مسیر گناه وارد شود.یعنی هدف شیطان این است که چشم انسان را به مسیر گناه خیره کند!

وعده های شیطانی را از کجا بشاسیم؟ ملاک تشخیص وعده ی الهی از وعده ی شیطانی چیست؟

یک راه ساده این است که: هرکاری که ما بکنیم و خوشنودی شیطان و آمریکا در آن باشد، این کار دل بستن به وعده های شیطانی است! مثلاً اگر ما استقامت را کنار گذاشتیم و بدون حفظ عزّت پای میز مذاکره نشستیم، اینجا رفع تحریمها می شود یک وعده ی شیطانی!

آن زن در کنگره آمریکا گفت: ما سه گزینه برای مانع شدن ایران از رسیدن به بمب هسته ای پیش رو داریم: یکی جنگ نظامی است که به صرفه نیست! دیگری تحریم است که آن هم جواب نداد و ما هرچه بیشتر تحریم کردیم ایرانی ها بیشتر در مسأله ی هسته ای پافشاری کردند و پیشرفت کردند. راه سوّم مذاکره است که جواب داد...!

خلاصه، ماهیت وعده های شیطانی: وعده ای است که عمل به آن مایه ی خوشنودی شیطان باشد!

ویژگی وعده های شیطانی چیست؟ شبطان چه راهبردی را در وعده هایش دنبال می کند؟

از آنجایی که وعده های شیطان تضمین عملی ندارد، برای اینکه انسان را قانع کند تا در برابر وعده های الهی این وعده های پوچ را انتخاب کند، وعده هایی با ویژگی های ذیل در نظر می گیرد:

1. وعده ای می دهد که به ظاهر نقد باشد (می گوید: دروغ بگو تا همین الآن در این معامله سود بیشتری ببری!)

2. وعده ای می دهد که مطابق حس زیاده خواهی و دنیا طلبی انسان باشد. او سعی می کند که انسان را در حسرت آرزوها فرو ببرد تا با تفکر در این خواسته ها حریص و تشنه ی آنها شود (قرآن به این نکته اشاره کرده: یعدهم و یمنیهم: وعده می دهد و در حسرت آرزو فرو می برد). مثلاً شیطان می گوید: قرض نده! اگر قرض بدهی از دستت می رود؛ در عوض ربا بده تا پولت چند برابر شود

3. شیطان وعده ای می دهد که راه آن میانبر باشد! انسان به خاطر حس زرنگی سعی می کند راه را برای خودش نزدیک کند و لذا این راه میانبر را انتخاب می کند! انسان به خاطر اینکه فکر می کند زرنگ است، راه اصلی را رها می کند و سراغ این راه میانبر می رود!  (مثلاً به جای تشکیل خانواده، دنبال گناه جنسی می رود تا زودتر به آن لذتها برسد.)

4. شیطان وعده ای می دهد که الگوی دنیوی داشته باشد و انسان آن را دیده باشد، (مثلاً می گوید: ظلم کن تا به گنج قارون برسی/ بی حجاب باش تا مثل آمریکایی ها به آزادی برسی!)

انسان ساده، فکر می کند پیشنهاد فوق العاده ای دریافت کرده! و لذا وعده ی خدا را رها می کند و دنبال وعده ی شیطان می رود و بعد از اینکه حسابی خودش را خسته کرد، تازه می فهمد که سرش کلاه رفته و علاوه بر اینکه فرصت را از دست داده و به آنچه می خواسته نرسیده، حالا با خدا طرف است و باید جواب پس بدهد...

همه اش از اینجا شروع شد که: به وعده های الهی اعتماد نکرد و وعده های شیطانی را ترجیح داد...

وعده ی خدا یادمان نرود:

«إن تنصروا الله ینصرکم و یثبّت اقدامکم»

خدارا یاری کنید تا خدا شما را یاری کند و صبر و استقامت به شما بدهد.

«و لینصرنّ الله من ینصره» (حج 40)

خدا وعده می دهد: اگر صبر کنید و استقامت داشته باشید نصرت من را به زودی شاهد خواهید بود، همان نصرتی که تا کنون به یاوران خود وعده داده ام و به وعده ام به نحو أحسن وفا کرده ام، خیر شما در همین است و فقط کمی صبر لازم است...

پیشرفت 30 ساله ی ما (در هر زمینه ای که پیشرفت داشته ایم) به خاطر اعتماد به همین وعده های الهی بوده است و هرچه تا کنون شکست و سرافکندگی نصیبمان شده به خاطر فریفته شدن وعده های شیطانی بوده است...

دائم به ما این پیشنهاد ویژه را می دهند که: اگر از حق خودتان کوتاه بیایید پایمان را از روی خرخره تان بر می داریم!

تا کی می خواهیم راه پیشنهادی آمریکا را در پیش بگیریم؟ می گویند: با ما اعتماد سازی کنید تا وضع اقتصادی شما بهبود پیدا کند؛ مقام معظم رهبری در مقابل، می گویند: کلید حل مشکلات در داخل کشور است نه ژنو و لوزان و ...

اما دولمتردان ما معلوم نیست چه دیده اند که اصلاً حاضر نیستند کلید داخلی را انتخاب کنند! کلاً می خواهند دم کدخدا را ببینند! حتی اگر بدانند چیزی به آنها نمی رسد، حتی اگر بدانند امنیت آینده ی ما به خطر می افتد...

خدا رحم کند...

وعده هایی که سراب است؛ امتیاز سوخته!

!امتیاز سوخته!

تا بوده همین بوده که شیطان هرچه وعده داده پوچ و تهی از آب در آمده! مثل وعده هایی که به آدم داد ولی اصلاً به آنچه گفته بود عمل نکرد! لذا خداوند در وصف این وعده ها فرموده: 

یَعِدُهُمْ وَیُمَنِّیهِمْ وَمَا یَعِدُهُمُ الشَّیْطَانُ إِلاَّ غُرُورًا. (وعده می دهد و در حسرت آرزوها فرو می برد، و وعده هایش جز فریب نیست).

کار که از کار می گذرد شیطان مقابل شما می ایستند و در مقابل اعتراض شما که می گویید: چرا به وعده ات عمل نکردی؟! به ریش شما پوزخند می زند و به تمسخر پاسخ می دهد: کنتور که نمی انداخت! یک چیزی گفتم! تو چرا باور کردی؟! 

وَقَالَ الشَّیْطَانُ لَمَّا قُضِیَ الأَمْرُ إِنَّ اللّهَ وَعَدَکُمْ وَعْدَ الْحَقِّ وَوَعَدتُّکُمْ فَأَخْلَفْتُکُمْ.

• آیا شیطان هیچ به وعده ی خود وفا نکرده؟

شاید بگویید: شیطان اینقدری هم بد قول نیست! یک چیزهایی بالآخره می دهد. ببینید غرب را چطور ساخته و پیشرفت داده!

بله اتفاقاً شیطان برای اولیای خود خدمات ویژه ارائه می دهد و خدا این قدرت را به او داده که بتواند اهدافش ر اپیش ببرد! «إنّ الشیاطین لیوحون إلی أولیاءهم» «یوحی بعضهم إلی بعض زخرف القول غروراً». همه ی اینها به خاطر این است که حزب خود را به پا نگه دارد و در مقابل خدا برای خود دستگاه و سازمانی داشته باشد. و البته تمام این دم و دستگاه و تشکیلات برای همین دنیاست و در آخرت جز خدا کسی کاره نیست «مالک یوم الدین».

اما شیطان برای حزب خدا هیچ وعده ی قابل تحقّقی ندارد و هرچه که هست فقط سراب است و سراب.  امتیاز سوخته است! یعنی روغن ریخته شده را نذر امام زاده می کند! مثلاً دو وعده ی دهان پر کن به آدم داد: 1. اگر از میوه ی این درخت بخوری فرشته می شوی 2. اگر از این میوه بخوری مثل خدا جاودانه می شوی!

َوَسْوَسَ لَهُمَا الشَّیْطَانُ لِیُبْدِیَ لَهُمَا مَا وُورِیَ عَنْهُمَا مِن سَوْءَاتِهِمَا وَقَالَ مَا نَهَاکُمَا رَبُّکُمَا عَنْ هَذِهِ الشَّجَرَةِ إِلاَّ أَن تَکُونَا مَلَکَیْنِ أَوْ تَکُونَا مِنَ الْخَالِدِینَ

(آخر هم می خواست بنشیند و به رسوایی آدم بخندد که به خواسته اش رسید!)

شیطان جوجه تیغی را رنگ کرد و به اسم قناری به آدم قالب کرد: فَوَسْوَسَ إِلَیْهِ الشَّیْطَانُ قَالَ یَا آدَمُ هَلْ أَدُلُّکَ عَلَى شَجَرَةِ الْخُلْدِ وَمُلْکٍ لَّا یَبْلَى... و اینگونه آدم را به یک شرط بندی ساختگی وادار کرد.

آدم اگر کمی فکر می کرد راحت متوجه می شد که: اولاً مقام خودش از فرشته کمتر نیست! او پیش از این مسجود ملائکه بوده است! ثانیاً جاودانگی اگر به معنای خدایی باشد اصلاً امکان ندارد و اگر به این معنا باشد که خدا فیض وجود را از او قطع نکند، این امتیاز را هم حضرت آدم دارا بود! مثل همه ی من و شماها که خداوند وعده داده ما را «خالد» کند؛ یا در بهشت و یا در جهنّم!

پس نتیجه می گیریم، شیطان می خواهد بدون اینکه به انسان خیری برساند، از او امتیاز بگیرد! یعنی حضرت آدم کلاه گشادی سرش رفت و سر هیچ، بهشت برین را از دست داد!

مثل دولتمردان امروز ما که با وعده های پوچ و تهی و سرابی که از آمریکایی ها تحویل گرفتند، همه ی اعتبار و استقلال و عزّت ما را به حراج گذاشتند!

خوب است نگاهی بیندازید و ببینید وعده های شیطانی طرف غربی در توافقات به عمل آمده چقدر برای وضعیت اقتصادی ما مثمر ثمر واقع شد؟ وعده هایی که روز اوّل آنقدر با ارزش می نمایاند حالا چقدر سراب از کار در آمده است؟ در برابر بهای عزّت و غرور ملی، آمریکا مشتری خوبی برای معامله بوده یا نه؟ حقیقت آن است که هر چه بگذرد سراب بودن این وعده ها بیشتر آشکار خواهد شد... 

یادتان که هست... در توافق ژنو چه معامله ی خفّت باری انجام دادیم؟ اولش روحانی گفت: ساختما تحریمها فرو ریخت... اما هرچه گذشت بیشتر فهمیدیم که چه امتیازهای سوخته ای تحویلمان دادند! حتّی تحریمهایی هم که برداشتند، آنهایی بود که هیچ نیازی به برداشته شدنشان نداشتیم.

آخر هم اگر فرضاً آمریکا تحریم ها را بردارد (که بنا بر قاعده ی فوق بر نمی دارد) مال خودمان را به ما بر گردانده است!

***

شبیه این وعده های شیطانی را در وعده های انتخاباتی جبهه ی اصلاحات نیز شاهد بودیم، جبهه ای که افتخار او کسب اعتبار از کدخدای جهان بود! با وعده هایی که هیچ کدام به تحقّق نپیوست! و مردم ما هم به سادگی فریفته ی این وعده ها شدند...

---

 

در همین زمینه مشاهده کنید: 

 

امتیاز سوخته: تحریم هواپیمایی

امتیاز سوخته: پتروشیمی

آقا چقدر شما مظلومید!

 

آقا چقدر شما مظلومید! کارتان به جایی رسیده که باید یک تنه آستین بالا بزنید و برای اقتصاد جامعه کاری بکنید تا نکند این مردم از جامعه دلسرد بشوند...!

هرچه تأکید کردید که اقتصاد بیمار را بهبود بخشند، کسی گوش نداد! همه در پی خواسته های خود هستند! همه می خواهند خودشان را اثبات کنند و اسم و رسمی به راه بیندازند...

دائماً راه اشتباه را تذکر دادید و راه درست را گوشزد کردید، اما هیچ گوشی بدهکار نبود! دولت فقط می خواهد از شرّ این هسته ای خود را خلاص کند تا کدخدا را از خود راضی نگه دارد. نمی خواهد باور کند که راه برون رفت از مشکلات در داخل مملکت است!

شاخصه های اقتصاد مقاومتی را هم ابلاغ کردید و کلید را در دستان روحانی قرار دادید. اما حاضر نشد آن را امتحان کند! همه ی توانش صرف مذاکره با شیطان شد!

حالا کار به جایی رسیده که دستور را جزئی تر می کنید: «دولت هرگونه مصرف کالاهای ریز و درشت خارجی را در صورت وجود مشابه داخلی، بر خود حرام بداند».

اگر فقط مردم به حرف شما گوش می دادند و جنس داخلی مصرف می کردند...

اگر فقط دولت به حرف شما گوش می داد و از تولید داخلی حمایت می کرد...

اگر برای حرفهای آقا ارزش قائل بودیم و در توجه به دغدغه های ایشان همدل و همزبان بودیم، حالا وضع جامعه اینطور نبود! حالا اسلام در خطر نبود! حالا اینقدر عقب کرد نکرده بودیم! حالا جامعه ی اسلامی اینهمه ذلت را نپذیرفته بود...

آقا من شرمنده ام! من هم نکردم آنچه را که از من توقع داشتید...

آقا چقدر شما مظلومید! همه فکر می کنند ظریف همه ی تصمیماتش را با شما هماهنگ کرده است، اما نمی بینند که دستورهای صریح شما هم روی زمین مانده است.

حالا کار به جایی رسیده که حد اکثر توقع شما از دولت این است که مملکت را به آشوب و تفرقه نکشانند، با ملّت همدل و همزبان باشند...

نبینم کار به جایی رسیده که بفرمایید: «من اجازه نمی دهم!» آقا مگر شما تنهایید؟! من را هم شریک تصمیماتتان بدانید؛ بگویید: ما اجازه نمی دهیم.... 

با شما هستم... تا پای جان... مثل شهدا