چک سفید امضای خدا به مردم ایران، هدیه ی صبر و شکر

مهمرین تکیه ی صحبت های حضرت آقا در نماز جمعه ی دیروز، به این نکته بود که خدا حساب دیگری برای شما باز کرده است. خیالتان راحت. پیروزی را برای شما سند زده اند. نه اینکه کلاً مثل همیشه بگوییم: خدا با ماست... خدا کریم است... إن شاء الله درست می شود... و از این دست حرف های تکراری و نه از عمق دل! بلکه با سند و مدرک می توان دریافت که خدا برای ما پیروزی را سند زده است. اینقدر مطمئن باشید به این کمک خدا که اصلاً می توانید در عمل روی آن حساب باز کنید. فکر کنید که از بانک به شما زنگ زده اند و گفته اند: در قرعه کشی برنده شده اید!

در بیانیه ی گام دوم هم تکیه کلام رهبری روی همین نکته است که امسال پارسال نیست! حواستان هست؟! ما چهل سالگی را رد کرده ایم. یعنی بعد از آن همه فراز و نشیبها حالا در شیب سعود قرار گرفته ایم.

با این توضیح اولاً این پیام را به گوی آنهایی که هنوز در خمودگی شکستها و سرافکندگی های پیشین هستند برسانید، که امروز ما مثل دیروز ما نیست!

ثانیاً خودمان هم حواسمان باشد که گرفتار حواشی نشویم. هیچ حاشیه ی ـ بزرگ یا کچکی ـ نباید این متن پررنگ را تحت الشعاء قرار دهد...

رائفی پور- وقتی اینقدر راحت ما را بازی می دهند...

تا روز انتخابات این بازی دادن ها ادامه دارد...

 

وقتی پای صندوق رأی، شناسنامه می خرند...

وقتی با یک ناهار، رأی می خرند...

وقتی با یک ترک و فارس به راه انداختن رأی ها را می چرخانند...

 

بروید از همانها که رأی دادید بخواهید وضعتان را درست کنند.

 

رائفی پور 1

رائفی پور 2

#مطالبات واقعی

#مسئولیت انتخاب

#جنگ_اراده_ها

#زبان_مشکلات

https://twitter.com/mahdijnh

خدا تر و خشک را با هم می سوزاند؟؟

نمی دانم خدا چطور باید عده ای را از ژست طلبکار بودن در بیاورد؟ سیل و زلزله هم فرستاد، اما عده ای انگشت اتهام را به سمت خدا گرفتند!

سیل آمد. یکی گفت: چرا خدا این سیل را به حوزه ی علمیه نفرستاد؟

آن یکی گفت: مسؤولین گناه می کنند، چوبش را مردم می خورند!

آن یکی گفت: تقصیر «مرگ بر آمریکا» است.

آن یکی خواست از خدا دفاع کند، گفت: تنبیه برای همه، تشویق برای یک نفر.

آیا واقعاً خدا اینطور است؟ به خاطر گناه یک عده بقیه را هم گرفتار می کند؟ مثلاً بلا را می فرستد و دست خودش نیست که این بلا را از بی گناه ها دور کند! یا مثلاً بی رحم است و غضبش که بگیرد، هرکس جلوی چشمش باشد درجا می خشکاند!

 

حالا کار ندارم که مردم چقدر مجرم اند و اینکه این بلایای طبیعی برای آنها عذاب است یا تصفیه حساب؟ اما فعلاً می خواهیم کمی با ادبیات خدا آشناتر شویم و ببینیم خدا چقدر حواسش به این چیزها هست؟ چقدر حکیم است؟ چقدر قادر است؟ چقدر حساب افراد را از هم جدا می کند؟

اولاً بعضی گناهها هست که از نگاه ما چیزی نیست، اما خدا به آنها هم –مانند دیگر گناهان بزرگ- ترتیب اثر می دهد. مثلاً در جریان اصحاب سبت (اعراف: 164) در روایت وارد است خداوند صد هزار نفر از اصحاب سبت را عذاب کرد، چهل هزار نفر را به خاطر جرمشان، و شصت هزار نفر را به خاطر بی تفاوتی نسبت به جرم دیگران. (کافی، ج5، ص56) یعنی امر به معروف نکردن هم خودش جرم است.

از این که بگذریم، آنهایی که واقعاً وظایفشان را عملی کرده اند، خدا دقیقاً هوایشان را دارد، طوری که «لا خوفٌ علیهم و لا یحزنون/ نه می ترسند و نه ناراحتی دارند».

به عنوان نمونه:

• از امام رضا (ع) سؤال شد: خداى عز و جل در زمان نوح (ع) چرا همه دنیا را غرق کرد در حالی که در میان آنها اطفال و کسانى بودند که گناهى نداشتند حضرت فرمود: در میانه ایشان کودکی نبود! زیرا که خداى عز و جل چهل سال صلبهاى قوم نوح و رحمهاى زنانشان را عقیم گردانید تا کسى فرزندی نیاورد و نسلشان منقطع و بریده شود؛ پس از آن بلا آمد و غرق شدند در حالی که هیچ طفلى در میان آنها نبود. خداى عز و جل چنان نیست که به عذاب خویش کسى را که گناهى ندارد هلاک گرداند؛ و اما دیگران غرق شدند، یا به جهت آنکه پیغمبر خدا نوح (ع) را تکذیب کردند، و یا به جهت رضامندیشان به تکذیب مکذبان؛ و [البته] هر که از امرى پنهان باشد و به آن راضى باشد مانند کسى است که حاضر بوده و همان عمل را به جاى آورده. (توحید صدوق ص392)
• در داستان بنی اسرائیل و فرعون: وَإِذْ فَرَقْنَا بِکُمُ الْبَحْرَ فَأَنجَیْنَاکُمْ وَأَغْرَقْنَا آلَ فِرْعَوْنَ وَأَنتُمْ تَنظُرُونَ (بقره: 50)
• در داستان کشتی نوح: فَکَذَّبُوهُ فَأَنجَیْنَاهُ وَالَّذِینَ مَعَهُ فِی الْفُلْکِ وَأَغْرَقْنَا الَّذِینَ کَذَّبُواْ بِآیَاتِنَا إِنَّهُمْ کَانُواْ قَوْماً عَمِینَ (اعراف: 64)
• در داستان عذاب قوم لوط: فَأَنجَیْنَاهُ وَأَهْلَهُ إِلاَّ امْرَأَتَهُ کَانَتْ مِنَ الْغَابِرِینَ (اعراف: 83)
• کلاً آنهایی را که نهی از منکر می کردند نجات می دادیم: فَلَوْلاَ کَانَ مِنَ الْقُرُونِ مِن قَبْلِکُمْ أُوْلُواْ بَقِیَّةٍ یَنْهَوْنَ عَنِ الْفَسَادِ فِی الأَرْضِ إِلاَّ قَلِیلاً مِّمَّنْ أَنجَیْنَا مِنْهُمْ وَاتَّبَعَ الَّذِینَ ظَلَمُواْ مَا أُتْرِفُواْ فِیهِ وَکَانُواْ مُجْرِمِینَ (هود: 116)
• دست خودمان بود که چه کسانی را نجات دهیم: ثُمَّ صَدَقْنَاهُمُ الْوَعْدَ فَأَنجَیْنَاهُمْ وَمَن نَّشَاءُ وَأَهْلَکْنَا الْمُسْرِفِینَ (انبیاء: 9)

اتفاقاً عکس قضیه وارد است که: گاهی خدا به خاطر پاکان، از عذاب فاسدان اباء می کند:

وَلَوْلَا رِجَالٌ مُّؤْمِنُونَ وَنِسَاءٌ مُّؤْمِنَاتٌ لَّمْ تَعْلَمُوهُمْ أَن تَطَؤُوهُمْ فَتُصِیبَکُم مِّنْهُم مَّعَرَّةٌ بِغَیْرِ عِلْمٍ لِیُدْخِلَ اللَّهُ فِی رَحْمَتِهِ مَن یَشَاءُ لَوْ تَزَیَّلُوا لَعَذَّبْنَا الَّذِینَ کَفَرُوا مِنْهُمْ عَذَابًا أَلِیمًا (فتح: 25) در روایات هم که این معنا به کرات آمده.

اما عکس آن یافت نشد که: خدا به خاطر فساد فاسدان، پاکان را عذاب کند!

دست بی برکت تیم اشرافیت...

بعضی طلبه ها را می شناسم که با ماهی 800 هزار تومان و چندین عائله زندگی خود را به پیش می برند و هیچ وقت هم نمی گویند که نداریم و کم داریم.

اما خیلی از پولدارها را هم می شناسم که نمی توانند در مخارجشان مقتصد باشند و هشتشان گرو نُه است و دائم می نالند.

این مثال دولتی است که از تیم اشرافیت باشد. پول هم که داشته باشد باز از دستش کار بر نمی آید و تقصیر را گردن [تحریم] [نظام] می اندازد و می گوید: شرایط بهتر از این اقتضا نکرد و هرکس دیگر هم که بود همین وضع را داشت...

در حالی که رئیس جمهور ساده زیست به جای این حاشیه ها زحمت خود را صرف یافتن راهکاری برای کنار آمدن با وضع موجود می کند و با هر حیله و ترفندی راه برون رفت از مشکل را پیدا می کند. چون او از کودکی با این خوی و خصلت بزرگ شده است...

تنظیم هیجانی، دکتر مکری

مباحث تنظیم هیجانی دکتر مکری تقدیم می شود

با اینکه مخاطب آن روانشناسان هستند، اما از این جهت که مباحث آن کاربردی بود اینجا برای شما قرار دادم.

#روشهای_مدیریت_مشکلات

#خودکنترلی_و_تقوا

#eq

#emution_regulation

دانلود جلسه 1

دانلود جلسه 2

 

حجامت نظام!

# هشتکی # با عنوان #حجامت_نظام مبنی بر لزوم برخورد ملموس با مفسدان اقتصادی به راه افتاده که البته ما هم به نوبه ی خود از آن حمایت می کنیم.

لکن اینطور که بوی آن می آید عزم کافی در این جهت وجود ندارد.

https://www.mashreghnews.ir/news/872414/مخالفت-وزیراطلاعات-با-بازداشت-بدهکاران-بانکی

 

دانه درشت های فساد اقتصادی اطرافیان رئیس جمهور هستند که برخورد با کار هر کسی نیست!

یعنی کار از حجامت گذشته و باید با توپ و تفنگ به سراغ مفسدان اقتصادی رفت.

از جانب مجلس هم که اصلاً عزمی بر فشار به دولت دیده نمی شود. نمک گیر دولت هستند و حتی زورشان به یک سؤال از رئیس جمهور نمی رسد.

 

تنها چیزی که می توانم بگویم حرفی است که رهبر انقلاب در بدو انتخابات اخیر مجلس فرمودند و آن اینکه:

هرطور رأی بدهید به خودتان بر می گردد. اگر خوب رأی بدهید اثر آن را می بینید و اگر هم بد رأی بدهید اثر آن را می بینید...

رائفی پور در برنامه ی جهان آرا - ویژه!

رائفی پور در برنامه ی جهان آرا می گوید:

 

- فساد و مطالبه ی عدالت

- فساد یا احساس فساد

- جلوه ای از ساده زیستی رهبر انقلاب

 

ویژه! از دست ندهید

 

دانلود از اینجا

یک جمله، یک ضرب، چند خطا-1

☠️☠️یک جمله، یک ضرب، چند خطا!☠️☠️

😕😕😕می گن که: جنس ایرانی کیفیت ندارد!

🔍🔍🔍#میگم_که :
👈اولاً چه کسی گفته که برای مردم ایران کیفیت مهم است؟ اگر کیفیت مهم است پس چرا جنس چینی کشور را پر کرده؟
👈ثانیاً چه کسی گفته که جنس ایرانی کیفیت ندارد! لا اقل آنهایی که معلوم است کیفیت دارد چرا خریداری نمی کنید ...
👈ثالثاً چه کسی گفته که چون کیفیت ندارد، نمی خریم! شاید برعکس باشد: چون به جنس بی کیفیت و بنجل علاقه داریم، تولید کننده هم اینطور تولید می کند...
یعنی: جنس ایرانی بخرید، معنایش این نیست که جنس بی کفیت بخرید! اتفاقاً در جنسهای ایرانی بهترین کیفیت را پیدا کنید و بخرید تا تولید کننده تشویق به تولید جنس مرغوب شود...
👈رابعاً چه کسی گفته که شما موقع خرید به محل ساخت آن آن دقت می کنید و اهمیت می دهید! نکند هرچه مغازه دار جلوی شما می گذارد همان را بر می دارید!؟
👈خامساً طوری صحبت می کنید که انگار جنس ایرانی ساخت ایرانی های کره مریخ است! تولید کننده خود شما هستید! اگر در آن کاری که به دست گرفته اید انصاف را مراعات نکنید، اگر به خودتان رحم نکنید، از دیگران چه توقع!
👈سادساً  چه کسی گفته که اگر جنس ایرانی کیفیت نداشته باشد پس باید برویم به کشور خیانت کنیم و در وضعیت #جنگ_اقتصادی، ارزها را از کشور خارج کنیم! حالا کمی جنس بی کیفیت... خود ما که عمرمان ابدی نیست؛ کالاهای ما هم همینطور...
👈سابعاً چه کسی گفته که اگر جنس ایرانی نخریدیم باید جنس برند و آمریکایی بخریم و پولمان را بدهیم به دست دشمنی که به خون ما تشنه است!؟؟؟

 

‼️جواب بدهید!!!‼️

رهبر بزرگوار هم در حرم امام راضا (ع) به این آسیب اشاره کردند که مردم به جنسهای خارجی، فقط چون خارجی است علاقه نشان می دهند...🍁🍁🍁

آقایی که شما باشید...

دولت تدبیر و امید به زبان تصاویر...

 

تاوان کدام اشتباه را داریم پس می دهیم؟

در قرآن کریم آیه ای هست که بیان گر یک قاعده ی تخلف ناپذیر در مورد امتها است.

خدای ربّ العالمین، خدای چرخاننده ی هستی، خدای صفحه گردان تاریخ می گوید: اگر وضعتان بدتر از دیروز شده، اگر داشته های سابقتان را از دست داده اید، حتماً به خاطر اشتباهی بوده که شما مرتکب شده اید و به جهت آن شما را عقوبت کرده ایم.

این آیه ی شریفه که در مورد امتها و اجتماعات است (و نه در مورد افراد)، در سوره ی انفال (آیه ی 54) قرار دارد:

(ذَلِکَ بِأَنَّ اللّهَ لَمْ یَکُ مُغَیِّرًا نِّعْمَةً أَنْعَمَهَا عَلَى قَوْمٍ حَتَّى یُغَیِّرُواْ مَا بِأَنفُسِهِمْ)

خدا را نشاید که نعمتی که به قومی داده (به بلا) مبدل سازد، مگر اینکه آن قوم حال خودشان را تغییر دهند!

اصلاً خدا اهل این نیست که نعمتی را بدهد و پس بگیرد! اصلاً برای خدا زشت است و هیچ سزاوار مقام او نیست! پس چه شده که اینقدر جامعه ی ما را گرفتار سختی کرده است؟

در آیه ی مشابه (رعد 11) خداوند این مضمون را تکرار می کند:

إِنَّ اللّهَ لاَ یُغَیِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّى یُغَیِّرُواْ مَا بِأَنْفُسِهِمْ وَإِذَا أَرَادَ اللّهُ بِقَوْمٍ سُوءًا فَلاَ مَرَدَّ لَهُ وَمَا لَهُم مِّن دُونِهِ مِن وَالٍ

خداوند سرنوشت هیچ قوم (و ملّتى) را تغییر نمى‏دهد مگر آنکه آنان آنچه را در خودشان است تغییر دهند! و هنگامى که خدا اراده سوئى به قومى (بخاطر اعمالشان) کند، هیچ چیز مانع آن نخواهد شد؛ و جز خدا، سرپرستى نخواهند داشت!

یعنی فکر نکنید که مشکلات شما از اینجا و آنجا است؛ نه همه چیز دست خود خداست و اوست که نمی گذارد آب خوش از گلویتان پایین برود. چاره ای ندارید جز اینکه با او معامله کنید و او را راضی کنید...

 

-  برخی برعکس حساب می کنند. می گویند:

چون خدا نعمت را پس گرفت، پس من هم دیگر روزه نمی گیرم، دیگر نماز نمی خوانم، دیگر ...

اما این فکر که در بین ما خیلی هم شایع است، اوضاع را بدتر هم می کند! 

خدا می گوید: اینطور فکر کنید:

بگردید ببینید چه اشتباهی کردید که مستحق این شدید که نعمت را از شما پس بگیرم؟ همه ی اینها کار من است! اگر احمدی نژاد (که یک نعمت بود) در اواخر تبدیل به یک بلا به جانتان شد، اگر بعد از روحانی وضعتان از آن که بود بدتر شد، این برنامه ی من است! بی حساب نیست! عقوبت کارهای خودتان است! پس دنبال ریشه ی آن باشید.

دنبال گناهان فردی هم نباشید، گناهان فردی آسیبش به خود فرد می رسد. دنبال گناه بزرگ فراگیری باشید که آتش آن دامان همه را گرفته است.

(تا ریشه ی مشکل را برطرف نکنیم همین است که هست)

 

این مطلب ر اپخش کنید...

هنوز سر حرفمان هستیم! دولت قبل مقصر است...

در حالی که جناب روحانی در عمل سعی کرد به مردم بقبولاند که دولت قبل مقصر نبود و هر چه تقصیر بود از تحریم ها بود؛ اما رهبری جمله ای فرمودند که من اینطور تفسیر می کنم:

هنوز هم می گوییم مشکل از بی کفایتی دولتها است! نه نقش کدخدا را پررنگ کنید و نه کم کاری های خودتان را کم رنگ کنید و نه دولت قبلی را حلوا حلوا کنید!

. اینها را بنده وقتی هم که نگاه میکنم -من در دولت قبل هم همین را گفتم- بیشتر از آنچه مربوط به تحریمها باشد، مربوط به مدیریّتها و سیاستها است؛ هم در این دولت این را آدم میتواند ببیند، هم در دولت قبل، هم در دولت اسبق. ما اگر چنانچه برنامه‌هایمان برنامه‌های خوب و درستی باشد، تحریمها نه اینکه اثر ندارد، [ولی] اثرش بسیار کم خواهد بود؛ (در دیدار رمضانی مسؤولان نظام)

همانطور که مردم از دامان احمدی نژاد به دامان روحانی پناهنده شدند، امروز دوباره دارند شعار می دهند که: همان قبلی بهتر بود!

همان شعاری که قبلاً در مورد فاجعه آمیز بودن آن صحبت کردیم...

فتح خرمشهرها_کنایه های نهفته در کلام رهبری

این بخش از سخن رهبر بزرگوار در جمع دانش آموختگان دانشگاه افسری (95/3/3) را با هم مرور کنیم:

 جوانهای عزیز! بچه‌های عزیز من! فردا مال شما است، آینده مالِ شما است؛ شما هستید که باید این تاریخ را با عزّتش محفوظ نگه دارید؛ شما هستید که این بارِ مسئولیّت را بردوش دارید؛ خرّمشهرها در پیش است؛ نه در میدان جنگ نظامی، [بلکه‌] در یک میدانی که از جنگ نظامی سخت‌تر است. البتّه ویرانی‌های جنگ نظامی را ندارد؛ بعکس، آبادانی به دنبال دارد، امّا سختی‌اش بیشتر است. اینکه ما گفتیم اقتصاد مقاومتی، یعنی بخش اقتصادیِ این سیاستِ بزرگ و اساسی، مقاومت اقتصادی است. اینکه گفتیم جوانهای مؤمن و حزب‌اللّهی و انقلابی کارهای فرهنگی خودجوش را رها نکنند و دنبال بکنند، و همه‌ی دستگاه‌های فرهنگی کشور را دعوت کردیم و میکنیم که در این جهت حرکت کنند، این، بخش فرهنگیِ این عدم تبعیّت است، این جهاد بزرگ است، جهاد کبیر است. اینکه از همه‌ی استعدادهای موجود کشور دعوت میکنیم که استعدادهای خودشان را در خدمت پیشرفت این کشور به کار بیندازند و به صحنه بیاورند و به میدان بیاورند و از مسئولان دولتی و سایر مسئولان دعوت میکنیم که از این استعدادها استقبال بکنند، این آن بخشِ فعّالِ اجتماعیِ این جهاد کبیر است. این جهاد کبیر ابعادی دارد: جٰهِدهُم بِه‌ جِهادًا کَبیرًا.(۱۲)
 

به نظرتان این تشبیه چه معنایی می تواند داشته باشد؟

 

-  اولاً یعنی به دشمن راه داده ایم و او نفوذ پیدا کرده است؛ در حیطه ی فرهنگی اقتصادی و سیاسی...

-  دوماً وقت آن رسیده که با یک کار انتحاری دشمن را عقب برانیم

-  سوماً شروع این پیروزی کنار زدن جریان سازشکار است. تا وقتی بنی صدرها بر سر کار هستند، وضعیت همین است که هست. خاک می دهیم تا زمان بگیریم!!!

-  چهارماً این شروع پیروزی ها است و بعد از این پیروزی که به آسایش و آرامش رسیدیم، نوبت ماست که مهاجم باشیم و امان را از دشمن بگیریم...

 

علت سخت بودن این فتح خرمشهرها هم این است که نیاز به بصیرت مردم دارد و در این حیطه باید روشنگری کرد...

پیش از این گفته بودیم که کنار آمدن رهبری با روند مذاکرات فقط نوعی نرمش قهرمانانه بوده است؛ حالا در گوشه و کنایه های رهبری هم این هویدا است که دیگر وقت قهرمانی رسیده است و باید نرمش را کنار گذاشت.

 

وعده ی ما انتخابات ریاست جمهوری...

 

********

دانلود کنید:

رهبری: خرمشهرها در پیش است

اقتصاد مقاومتی و نارضایتی رهبری

حضرت آیت‌الله العظمی امام خامنه‌ای مدظله‌العالی در ۲۹ بهمن ماه ۱۳۹۲ «سیاست‌های کلی اقتصاد مقاومتی» را به رؤسای قوا و رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام ابلاغ کرده و قوای کشور را به «اجرای بی‌درنگ و با زمان‌بندی مشخص» این سیاست‌ها ملزم کردند. ایشان اجرای این سیاست‌ها را عامل «رفع مشکلات اقتصادی کشور» و «عقب‌نشینی دشمن در زمینه‌ی جنگ تمام‌عیار اقتصادی» علیه ملت ایران دانستند. با گذشت دو سال از ابلاغ این سیاست‌ها، رهبر معظم انقلاب از اجرایی نشدن این سیاست‌ها به صورت کامل و دقیق ناراضی بوده و طی تذکرات متعددی این موضوع را اعلام کرده‌اند. مقام معظم رهبری با طرح «مطالبات مشخص» در این زمینه، مسئولین را به اجرای دقیق این سیاست‌ها و پرهیز از «تکرار زبانی» مسئله‌ی اقتصاد مقاومتی فراخواندند. در ادامه به بررسی موضوع اعلام نارضایتی رهبر معظم انقلاب از اجرایی نشدن این سیاست‌ها، دلایل این موضوع و مطالبات ایشان در این زمینه پرداخته‌ایم.

* خشنود نیستم

«اسم اقتصاد مقاومتی هم زیاد تکرار میشود... من البتّه خیلی خشنود نیستم از مقدار پیشرفت این فکر و این بنیان مهم در کشور.»[۱] این عبارات رهبر معظم انقلاب اسلامی حکایت از نارضایتی ایشان از روند عملیاتی‌سازی سیاست‌های اقتصاد مقاومتی و پیشرفت آن دارد. البته اعلام ناخشنودی از نحوه‌ی عملکرد مسئولان و کارگزارانِ کشور در تحقق سیاست‌های اقتصاد مقاومتی تنها در این سخنان حضرت آیت‌الله خامنه‌ای به چشم نمی‌خورد. ایشان در پیام نوروزی خود به مناسبت آغاز سال ۱۳۹۳ نیز نسبت به انجام نشدن کارِ لازم برای تحقق «حماسه‌ی اقتصادی» ابراز نارضایتی کرده و با اشاره به اعلام سیاست‌های «اقتصاد مقاومتی» از آن به عنوان «زیرساخت فکری و نظری برای ایجاد حماسه‌ی اقتصادی» نام بردند:

«در باب حماسه‌ی اقتصادی کاری که باید انجام بگیرد و توقّع بود که اتّفاق بیفتد، اتّفاق نیفتاد. تلاشهایی انجام گرفت که مورد سپاس است، ولی کار بزرگی که باید در زمینه‌ی حماسه‌ی اقتصادی انجام بگیرد، همچنان در پیش روی ما است و ما موظّفیم که این حماسه را به وجود بیاوریم. مسئله‌ی اساسیِ اقتصاد برای کشور ما و ملّت ما یک مسئله‌ی مهم است؛ در اواخر سال ۹۲ بحمدالله یک زیرساخت فکری و نظری برای حماسه‌ی اقتصادی به وجود آمد؛ سیاستهای «اقتصاد مقاومتی» اعلام شد و زمینه آماده است برای اینکه ان‌شاءالله تلاش لازم در این باب انجام بگیرد.»[۲]

اشاره‌ی مقام معظم رهبری به ابلاغ سیاست‌های اقتصاد مقاومتی، به اسفندماه ۱۳۹۲ برمی‌گشت. رهبر معظم انقلاب پس از ابلاغ این سیاست‌ها در جلسه‌ای با حضور سران سه قوه، ضمن تأکید بر جامع و فراگیربودن این سیاست‌ها، ورود جدی قوا برای اجرای آن و پاسخ به انتظارات مردم را خواسته بودند:
«با ابلاغ این سیاستها، مردم اکنون منتظر اجرای آنها و تأثیرات مثبت ناشی از اجرای سیاستهای کلی اقتصاد مقاومتی هستند، بنابراین دولت، مجلس و قوه‌ی قضائیه باید بطور جدی وارد میدان شوند و وظایف مربوط به خود را، در هر بخش، پیگیری و اجرا کنند.»[۳]

چند روز پس از جلسه‌ی رهبر معظم انقلاب با سران قوا، ایشان دیداری با مسئولان، فعالان اقتصادی و مدیران مراکز علمی و رسانه‌ای و نظارتی داشته و طی آن به تبیین سیاست‌های اقتصاد مقاومتی به صورت تفصیلی پرداخته و لوازم اجرای آن را برشمردند. ایشان مجموعه‌ی سیاست‌های اقتصاد مقاومتی را «الگویی بومی و علمی» و «تدبیری بلندمدت» برای اقتصاد کشور معرفی کردند:
«مجموعه‌ی سیاستهای اقتصاد مقاومتی در واقع یک الگوی بومی و علمی است که برآمده‌ی از فرهنگ انقلابی و اسلامی ما است؛ متناسب با وضعیت امروز و فردای ما است... این یک تدبیر بلندمدت برای اقتصاد کشور است.»[۴]
یک‌سال بعد رهبر معظم انقلاب ضمن اشاره به سخنان پیشین خود درباره‌ی مسئله‌ی اقتصاد و ابلاغ این سیاست‌ها، تلاش‌های به عمل آمده در زمینه‌ی مسائل اقتصادی را «کافی» ندانسته و از ضرورت دمیدن «نفَس جدیدی» در مسئله‌ی اقتصاد سخن گفتند:
«در طول این سالها همیشه تلاشهایی شده است لکن کافی نیست. آنچه ما میخواهیم بگوییم، این است که باید یک نفَس جدیدی به این کار داده بشود. امروز بیست‌ونهم بهمن است. سال گذشته بیست‌ونهم بهمن، سیاستهای اقتصاد مقاومتی را به دستگاه‌های مختلف ابلاغ کردیم؛ امروز یک‌سال گذشته. اقتصاد مقاومتی برای کشور ضروری است.»[۵]

* با تکرار زبانی هیچ اتّفاقی نمی‌افتد

اما دلیل این اعلام نارضایتی‌ها و تذکرات رهبر معظم انقلاب به مسئولان در زمینه‌ی اجرای سیاست‌های اقتصاد مقاومتی چیست؟ با دقت در بیانات حضرت آیت‌الله العظمی امام خامنه‌ای مدظله‌العالی می‌توان پاسخ این سؤال را «فقدانِ اقدام و عمل لازم» در این زمینه و بسنده کردن به «حرف» و در یک کلمه «برخورد شعاری و سطحی» با موضوع دانست. ایشان در برهه‌های گوناگونی به صراحت این موضوع را اعلام کرده و مسئولان را به اقدام جدی و «فراتر رفتن از حرف و شعار» فراخواندند.

رهبر معظم انقلاب خردادماه ۹۳ و در دیدار نمایندگان مجلس شورای اسلامی «حمایت و ستایش» از این سیاست‌ها را کافی ندانسته و خواستار اقدام لازم شدند:
«از روزى که این سیاستهاى اقتصاد مقاومتى اعلام شده است و ذکر آن مکرّر گفته شده است، مسئولین مختلف -دولتى‌ها، مجلس محترم، دستگاه‌هاى مختلف، مسئولان گوناگون- در مقام حمایت و ستایش از این سیاستهاى اقتصاد مقاومتى برآمده‌اند و مکرّر گفته شده، لکن تجربه‌ى بنده به من میگوید که ستایش کافى نیست؛ تعریف کردن کافى نیست؛ حرکت لازم است. بله، افرادى مى‌آیند، مى‌نشینند، در منبرهاى عمومى یا در جلسات خصوصى از مزایاى این اقتصاد مقاومتى مطالبى را بیان میکنند و غالباً هم درست است، امّا خب باید اقدام کرد، عمل کرد.»[۶]

پس از این رهبر معظم انقلاب در دیدار با مسئولان نظام نسبت به کُند حرکت کردن در این زمینه هشدار دادند:
«اقتصاد مقاومتی را جدّی بگیرید. خب، رئیس جمهور محترم گفتند، مسئولین دیگر هم کم‌وبیش اظهار کرده‌اند، گفته‌اند، منتها باید عمل کرد: وَ لا مِمَّن عَلی‌ غَیرِ عَمَلٍ یَتَّکِل؛ این‌جور نباشد که به زبان بگوییم، در عمل کُند حرکت بکنیم.»[۷]

چند ماه پس از این هشدار، مقام معظم رهبری به صراحت «تکرار زبانی» این موضوع از جانب مسئولان و فعالان اقتصادی و سیاسی بدون اقدام متناسب را راه‌گشا ندانستند:
«از وقتی که این عنوان مطرح شده، شاید هزار مرتبه از طرف مسئولین -با کم و زیادش- تأیید شده؛ مسئولین مختلف، فعّالان اقتصادی، حتّی فعّالان سیاسی، مسئولین دولتی، مجلس، غیره، مکرّر گفته‌اند اقتصاد مقاومتی، اقتصاد مقاومتی؛ خب، خوب است؛ لکن با اسم و با تکرار زبانی هیچ اتّفاقی نمی‌افتد؛ هیچ اتّفاقی نمی‌افتد. با بردن اسم دارو و تکرار اسم دارو هیچ بیماری خوب نمیشود؛ دارو را باید مصرف کرد.»[۸]

* باید اقتصاد مقاومتی را باور کنید

تذکرات رهبر معظم انقلاب درباره‌ی پرهیز از برخورد شعارگونه با اقتصاد مقاومتی و ضرورت اقدامات عملی جدی مسئولان در این زمینه در سال ۹۴ نیز ادامه یافته است. ایشان در خردادماه ۹۴ از نگرانی خود درباره‌ی «نبود همدلی» درباره‌ی مسئله‌ی اقتصاد مقاومتی سخن گفتند:
«در مورد اقتصاد مقاومتی، خوشبختانه در کشور هم‌زبانی هست، [امّا] مشکل ما در همدلی است؛ آدم میترسد هم‌زبانی باشد، همدلی نباشد... این هم‌زبانی هست، همدلی هم باید انجام بگیرد یعنی از بُن دندان به مسئله‌ی اقتصاد مقاومتی باید باور آورده شود؛ باور کنیم که کلید حلّ مشکلات کشور در داخل است.»[۹]

این روند اعلام نارضایتی رهبری از انجام نگرفتن اقدامات لازم و ضروری برای اجرایی‌سازی سیاست‌های اقتصاد مقاومتی و بسنده کردن به تکرار زبانی موضوع همچنان ادامه یافت که نشانگر «عدم تغییرِ رفتار مسئولان مرتبط» در این زمینه است. رهبر انقلاب در دیدار با اقشار مختلف مردم در اواسط شهریور ۹۴ بار دیگر اقدامات جدی در این موضوع را خواستار شدند:

«همین اقتصاد مقاومتی که سیاستهای آن ابلاغ شده است و بر روی زمین و به‌صورت کار عملی و عملیّاتی و اجرائی هم باید با شدّت هرچه تمام‌تر و بدون فوت وقت دنبال بشود.»[۱۰]

پیش از این و در دیدار با اعضای هیأت دولت، حضرت آیت‌الله العظمی امام خامنه‌ای مدظله‌العالی به صراحت فعالیت‌های صورت‌گرفته در این زمینه از سوی دولت را «ناکافی» دانسته بودند:
«پارسال -سال ۹۳- شروع اجرای سیاستهای اقتصاد مقاومتی بود. دوستان دولت هم گزارشهایی به من دادند... حالا یک گزارش مفصّلی فرستادند که البتّه برای من خلاصه کردند آن گزارش را و تماماً خواندم، نگاه کردم. کارهایی که انجام گرفته در زمینه‌ی اقتصاد مقاومتی، بعضی‌هایش کارهای مقدّماتی است... بعضی از کارهایی که گزارش شده، مربوط به بندهای اقتصاد مقاومتی نیست... اینها آمده جزو کارنامه‌ی دستگاه‌ها در زمینه‌ی اقتصاد مقاومتی؛ درحالی‌که این نیست. بعضی از کارها هم ارتباطی اصلاً به بندهای اقتصاد مقاومتی ندارد؛ این مقدار کافی نیست.»[۱۱]

* مطالباتِ رهبری از مسئولان برای اقدام عملی

با نگاه به بیانات رهبر معظم انقلاب در چند سال اخیر و به‌خصوص پس از ابلاغ سیاست‌های اقتصاد مقاومتی می‌توان به این نکته پی برد که ایشان به روشنی «مطالبات و انتظارات» خود از قوای سه گانه و دستگا‌ه‌های گوناگون را در چارچوب سیاست‌های ابلاغی مشخص ساخته و اعلام کرده‌اند. «وظایف مسئولان و مدیران کشور» کاملاً مشخص است و اگرچنانچه عزم و اراده‌ی جدی و راسخی برای اجرای خواسته و مطالبه‌ی رهبر انقلاب و مردم وجود داشته باشد، اقتصاد مقاومتی پیاده شده و کشور در مقابل فشارها مصونیت می‌یابد.
اهم این مطالباتِ رهبری در قالب ۳ جدول ذیل مرور شده است:

 

* دو صد گفته چون نیم کردار نیست

از سوی دیگر پس از انتشار نامه‌ی رهبر معظم انقلاب اسلامی خطاب به رئیس‌جمهور درباره‌ی الزامات اجرای برجام و تأکید دیگرباره‌ی ایشان بر «جدّی گرفتن و پیگیری همه‌‌جانبه‌ی اقتصاد مقاومتی» موضوع بسیار حساس‌تر نیز شده است:
«رفع تحریمها هر چند از باب رفع ظلم و احقاق حقوق ملّت ایران کار لازمی است، لیکن گشایش اقتصادی و بهبود معیشت و رفع معضلات کنونی جز با جدّی گرفتن و پیگیری همه‌‌جانبه‌ی اقتصاد مقاومتی میسّر نخواهد شـد. امید است که مراقبت شود که این مقصود با جدّیّت تمام دنبال شود و بخصوص به تقویت تولید ملّی توجّه ویژه صورت گیرد.»[۱۲]

پس از اتمام مذاکرات چندین ساله‌‌ی هسته‌ای، مردم در انتظارِ اقدامات جدی و اثرگذار از سوی مسئولان و به‌خصوص مسئولان دولت برای اجرای سیاست‌های اقتصاد مقاومتی و گشایش در وضعیت اقتصادی خود هستند. وظایف مسئولین در این زمینه کاملاً شفاف بوده و تذکرات رهبر معظم انقلاب درباره‌ی فراتر رفتن از برخورد شعاری با موضوع و برنامه‌ریزی و اقدام جدی در این حوزه، چندین بار تکرار شده است. «عالِم بی‌عمل» بودن از منظر عقل و دین نکوهش شده و در فرهنگ عمومی ملتِ ما نیز «دو صد گفته چون نیم کردار» هم تلقی نشده است. حال باید منتظر ماند و دید مسئولان و مدیران کشور چه عملکردی در اصلاح رویه‌ی گذشته و روی آوردن به برنامه‌ریزی و اقدام جدی برای تحقق این سیاست‌ها خواهند داشت؟ که به فرموده‌ی امیرالمؤمنین علیه‌السلام «فرصت‌ها چون ابر در گذرند».[۱۳]
 
پی‌نوشت‌ها:
[۱] - بیانات در دیدار شرکت‌کنندگان در نهمین همایش ملی «نخبگان فردا» ۱۳۹۴/۷/۲۲
[۲] - پیام نوروزی به مناسبت آغاز سال جدید  ۱۳۹۲/۱۲/۲۹
[۳] - بیانات در جلسه سران قوا در حضور رهبر انقلاب ۱۳۹۲/۱۲/۶
[۴] - بیانات در جلسه تبیین سیاست‌های اقتصاد مقاومتی ۱۳۹۲/۱۲/۲۰
[۵] - بیانات در دیدار مردم آذربایجان ۱۳۹۳/۱۱/۲۹
[۶] - بیانات در دیدار نمایندگان مجلس شوراى اسلامى ‌۱۳۹۳/۳/۴
[۷] - بیانات در دیدار مسئولان نظام ۱۳۹۳/۴/۱۶
[۸] - بیانات در دیدار اعضای ستاد بزرگداشت روز ملّی مهندسی ۱۳۹۳/۱۱/۶
[۹] - بیانات در دیدار نمایندگان مجلس شورای اسلامی ۱۳۹۴/۳/۶
[۱۰] - بیانات در دیدار اقشار مختلف مردم ۱۳۹۴/۶/۱۸
[۱۱] - بیانات در دیدار رئیس‌جمهور و اعضاى هیأت دولت‌ ۱۳۹۴/۶/۴
[۱۲] - نامه رهبر انقلاب به رئیس‌جمهور درباره الزامات اجرای برجام ۱۳۹۴/۷/۲۹
[۱۳] - نهج‌البلاغه، کلمات قصار ۲۱: الْفُرْصَةُ تَمُرُّ مَرَّ السَّحَابِ فَانْتَهِزُوا فُرَصَ الْخَیْرِ
منبع: khamenei.ir

بیانیه 13 تن از علمای اصفهان در دفاع از تولید ملی و تحریم جنس خارجی- 137 سال پیش

به یاد علمای انقلابی قدیم که موقعیت شناس بودند و اولویتهای زمانه را به خوبی درک می کردند...

جریان فتوای تنباکوی میرزای بزرگ را هم که نادیده بگیریم، موارد دیگری وجود دارد که علما نسبت به جنس خارجی حساسیت نشان داده اند تا راه نفوذ و استعمار را از این جهت ببندند.

---

به نقل از مشرق نیوز:

 

حمایت از تولید ملی و استفاده از اجناس ایرانی و پرهیز از مصرف کالاهای خارجی و وارداتی، در تاریخ اقتصاد ایران و مقاطع حساس تاریخی مانند دوره مشروطه، مهاجرت کبری و دوره اشغال ایران توسط نیروهای متفقین و روس و انگلیس، دوره نهضت ملی شدن صنعت نفت و دولت مصدق، بارها مورد توجه علما، ملیون و آزادی خواهان و سیاستمداران و مردم قرار گرفته است. 

 

به نوشته بولتن نیوز ، در دوره مبارزات مشروطه، از سال 1285 شمسی که مهاجرت کبری توسط علما آغاز شد و علما نسبت به روند حاکم بر کشور اعتراض داشتند، در دوره اشغال و از شهریور 1320 تا 1323 که اوج جنگ جهانی دوم و اشغال ایران بوده، در دوره ملی شدن صنعت نفت ایران که نفت ایران تحریم شد و مصدق و افرادی مانند عالی نسب، مصرف نفت در داخل را تشویق کردند و سماور نفتی را جایگزین سماور ذغالی کردند و بر کاهش سفرهای خارجی و مصرف کالاهای وارداتی به خاطر کمبود ارز تاکید کردند و در دوره جنگ ایران و عراق، همواره بر مصرف کالاهای ایرانی، حمایت از تولید ملی و کاهش مصرف کالاهای خارجی، برای عبور کشور از شرایط خاص و گذار به آینده تاکید شده و هر بار، ایرانیان سربلند و با افتخار از تولید و اشتغال داخلی حمایت کرده اند.
یکی از موارد جالب توجه در دوره تاریخ مشروطه، اقدام آیت الله فشارکی و 12 نفر از علمای طراز اول آن زمان در اصفهان است که بر مصرف کاغذایرانی، کفن میت با کرباس ایرانی تاکید داشته اند و در مهمانی هایی که اسراف کنند یا خانه هایی که وافوری بوده اند و تریاک مصرف می کرده اند و همه اهل مصرف گرایی و بریز و بپاش بوده اند و یا به کالای ایرانی بی توجه بوده اند، وارد نمی شدند. 
محمدحسین فشارکی فرزند محمد جعفر عالم و مجتهد اصولی و از بزرگان علمای اصفهان در اواخر عصر قاجاریه  تا اوایل دوره  پهلوی زندگی کرده و در کارنامه سیاسی او مبارزه با استبداد داخلی و استعمار خارجی دیده می‌شود.
اساتید ایشان  در اصفهان آقایان محمد باقر فشارکی (برادر)، محمد باقر نجفی و محمد هاشم چهارسوقی بودند. 
همچنین اساتید محمدحسین فشارکی در عتبات عالیات آقایان زین العابدین مازندرانی، حبیب الله رشتی و    میرزای شیرازی بوده اند. 
در سال 1285، و در ادامه‏ی نهضت مشروطه، پس از آن‏که خواسته‏های علما و مردم درمورد تأسیس عدالت‏خانه و اجرای قوانین اسلام و... عملی نشد، علما تصمیم گرفتند که به قم مهاجرت نموده و در حرم حضرت معصومه (س) تحصن کنند. 
درنهایت در ۲۴ تیر ۱۲۸۵ش برابر با ۲۳ جمادی‏الاول ۱۳۲۴ق، حضرات آیات سیدمحمد طباطبایی و سیدعبدالله بهبهانی در رأس یک گروه هزار نفری به سوی قم حرکت کردند و مهاجرت کبری را شروع نمودند. 
در همین روزها،  ودر آستانه مهاجرت علمای تهران به قم  که به (مهاجرت کبری)، معروف است آیت الله فشارکی و 12 نفر از علمای طراز اول آن اعلامیه پنج ماده‌ای منتشر کردند.
طی طی  این  اقدام بدیع به همراهی ۱۳نفر از علمای طراز اول اصفهان از جمله آقا نجفی اصفهانی، حاج آقا نورالله نجفی اصفهانی، آیت الله ابوالقاسم دهکردی، شیخ مرتضی ریزی، میرزا محمدتقی مدرس، سیدمحمدباقر بروجردی، میرزا محمد مهدی جویباره‌ای، میرزا ابوالقاسم زنجانی، آقامحمدجواد قزوینی و رکن‌الملک شیرازی موارد زیر را متعهد شدند:

در این اعلامیه 5 ماده ای  که در روزنامه حبل المتین کلکته، سال ۱۴، ش۲،۱۹جمادی الثانی ۱۳۲۴ منتشر شده، آمده است:

 

 این خدام شریعت مطهره با همراهی جناب رکن‌الملک، متعهد و ملتزم شرعی شده‌ایم که مهما امکن بعد ذلک تخلف ننماییم، که فعلا ۵فقره‌است:
        اولاً: قبالجات و احکام شرعیه از شنبه به بعد روی کاغذ ایرانی بدون آهار نوشته شود. اگر بر کاغذهای دیگر نویسند، مهر ننموده و اعتراف نمی‌نویسیم. قباله و حکمی هم که روی کاغذ دیگر نوشته بیاورند و تاریخ آن بعد از این قرارداد باشد، امضا نمی‌نماییم. حرام نیست کاغذ غیر ایرانی و کسی را مانع نمی‌شویم؛ ماها به این روش متعهدیم.
        ثانیا: کفن اموات، اگر غیر از کرباس و پارچه اردستانی یا پارچه‌های دیگر ایرانی باشد، متعهد شده‌ایم برآن میت، ماها نماز نخوانیم. دیگری را برای اقامه صلوه بر آن میت بخواهند ماها را معاف دارند.
        ثالثا: ملبوس مردانه جدید، که از این تاریخ به بعد دوخته و پوشیده می‌شود، قرار دادیم مهما امکن، هر چه بدلی در ایران یافت می‌شود، لباس خودمان را از آن منسوخ نماییم و منسوخ غیرایرانی را نپوشیم و احتیاط نمی‌کنیم و حرام نمی‌دانیم لباس‌های غیرایرانی را، اما ماها ملتزم شده‌ایم حتی‌المقدور بعد از این تاریخ ملبوس خود را از منسوج ایرانی بنماییم. تابعین ماها نیز کذلک و متخلف توقع احترام از ماها نداشته باشد. آنچه از سابق پوشیده و داریم و دوخته، ممنوع نیست استعمال آن.
        رابعا: مهمانی‌ها بعد ذلک ولو اعیانی باشد، چه عامه، چه خاصه، باید مختصر باشد یک پلو و یک خورش و یک افشره. اگر زاید بر این کسی تکلف دهد، ماها را به محضر خود وعده نگیرد. خودمان نیز به همین روش مهمانی می‌نماییم. هر چه کمتر و مختصرتر از این تکلف کردند، موجب مزید امتنان ماها خواهد بود.
        خامسا: وافوری اهل وافور را احترام نمی‌کنیم و به منزل او نمی‌رویم زیرا که آیات باهره:«إِنَّ الْمُبَذِّرِینَ کَانُوا إِخْوَانَ الشَّیَاطِینِ» «وَلا تُسْرِفُوا اِنَّهُ لا یُحِبُّ الْمُسْرِفِینَ» «وَلا تُلْقُوا بِأَیْدِیکُمْ إِلَی التَّهْلُکَه» و حدیث «لاضرر و لاضرار» ضرر مالی و جانی و عمری و نسلی و دینی و عرضی و شغلی آن محسوس و مسری است و خانواده‌ها و ممالک را به باد داده. بعد از این هر که را فهمیدیم وافوری، به‌نظر توهین و خفت می‌نگریم.

آیت اله فشارکی در سال ۱۳۵۳ قمری در اصفهان دارفانی را وداع گفت و در تکیه ریزی ها در تخت فولاد به خاک سپرده شد.

وقتی از آبرو ترسیدیم...

 

رهبر انقلاب:

وقتی که از آبرو ترسیدیم ، از پول ترسیدیم، بخاطر خانواده و دوستان ترسیدیم، به خاطر راحتی خودمان ترسیدیم، به خاطر پیدا کردن کاسبی، برای پیدا کردن یک خانه دارای یک اتاق بیشتر از خانه قبلی ، وقتی به خاطر این چیزها حرکت نکردیم، معلوم است 10 نفر مثل حسین هم که بیایند، همه شهید خواهند شد.