روحانی تا سال دوم: تقصیر دولت قبل است مردم: بله قصیر دولت قبل است
روحانی تا برجام: تقصیر تحریم است مردم: بله تقصیر تحریم است!
روحانی ایام انتخابات 96: [وعده وعده وعده] مردم: آخ جون وعده!!!
روحانی 3 سال آخر: تقصیر نظام است. من هیچ کاره ام مردم: بله ما که از اول گفتیم تقصیر نظام است. اصلاً رأی بی رأی!
مواظب باشیم توی زمین چه کسی داریم بازی می کنیم؟
چشم باز نکنیم ببینیم «اشرافیت» زمین بازی ما را خریده...
#آدرس_غلط
مواظب باشید اون ور آب براتون رئیس جمهور انتخاب نکنن
ظریف جواب خیلی چیزها را باید بدهد:
جواب خط قرمزهایی که یکی یکی در مذاکرات رد کرد و دارد می کند
جواب فیلم گاندو
چواب شهادت سلیمانی و فخری زاده
جواب پاسپورت بی ارزش تر از قبل ما ...
و عجیب تر از همه: جواب قطع رابطه با همسایه ها (حتی شرکای قدیمی) و چشم دوختن به دشمن در آن طرف دنیا
میدان لقمه گرفت و جوید و در دهان دیپلماسی قرار داد و گفت: قورت بده.
دیپلماسی گفت: نمی‌تونم!
نه اینکه روی گنج نشسته باشم؛ نه ع
می خوام بعد از هشتاد سال یادم نره این هشت سال چی بر سر دین و دنیای مردم آورد!
می خوام موقع انتخابات زبونم لکنت نگیره وقتی می خوام بگم از این دار و دسته متنفرم!
می خوام بگم مثل سلبریتی هایی نیستم که با پول رنگ عوض می کنن
می خوام بگم مثل اونایی نیستم که با پول رأی می فروشن
می خوام دهان کسانی رو ببندم که دائم می گن: شیر نفت توی جیب آخوندهاست!
2 میلیون تومن افطاری رئیس جمهور از پول ارث باباش! رو گذاشتم کنار برای روز انتخابات
به نفع جبهه ی انقلاب، علیه اعتدال و تنبلی و وادادگی!
تا یک زمانی به مردم حق می دادم که ناامید باشند. اما حالا که روزنه های روشنایی پیدا شده ناامیدی چه معنایی دارد؟
در این هشت سال افراد فاسد از هر طیفی (اصلاح طلب و اصول گرا) طوری خودشان را نشان دادند که دیگر امیدی برای تأیید صلاحیت ندارند!
قوه ی قضائیه با داس به جان نخاله ها افتاده
قوه ی مقننه شاهد دهها شخصیت جدید و تازه نفس و جوان و پر انگیزه است
قوه ی مجریه می ماند که آن هم اگر به طور طبیعی پیش برود حتماً به دست کسی مثل سعید محمد و سعید جلیلی و اینطور شخصیتهای جهادی، می افتد.
زمین بازی را به هم نزنید، چله ی دوم انقلاب چله ی دولت سازی است. خود به خود درست می شود...
برشی از کتاب زبان مشکلات
برای ایام انتخابات این کتاب را به دوستانتان پیشنهاد کنید
گاهی می پرسند که چرا ایران با آمریکا و اسرائیل سر ستیز و تقابل دارد، اما با بلوک شرق ـ روسیه و چین ـ بنای بر تعامل دارد. آیا نمی شد با آمریکا هم راه می آمدیم و اینقدر به دست و پای هم نمی پیچیدیم؟؟ جناب وزیر اطلاعات هم که تذکر دادند: امام به ما یاد داده نه چشممان به غرب باشد و نه شرق!
حقیقت ماجرا این است که ما هیچگاه از موضع ضعف و از سر اکراه و اجبار با چین و روسیه از در تعامل وارد نشده ایم، حتی با آنها معامله ای نکرده ایم که طی آن بخواهیم از مقداری از حقوقمان به خاطر حفظ دوستی صرف نظر کنیم! بلکه آنچه هست این است که ما به صورت قهری و خدادادی با آنها منافع مشترک داریم. خدا نفع ما را به هم گره زده است.
حتماً توجه دارید که به لحاظ موقعیت جغرافیایی ما ایرانی ها در مرکز دنیا هستیم! برای چین مسیر تردد شرق به غرب هستیم و برای روسیه مسیر تردد شمال به جنوب! بنا بر این برای همه ی ما این منفعت مشترک وجود دارد که منطقه باید امن باشد. در حالی که این منفعت مشترک را با غرب نداریم. چون اولاً غرب رقیب بلوک شرق است و ثانیاً غرب طرفدار اسرائیل است و امنیت اسرائیل یعنی ناامنی مسلمانان!
به همین سادگی می توان حدس زد که چرا روسیه علاقه دارد وابستگی خودش را از اروپا قطع کند و با ما زد و بند داشته باشد.
بماند که غربگرایان ما این حرفها را نمی فهمند و همچنان می خواهند از دست غرب بخورند، حتی اگر هزینه اش «برد برد» باشد.
بنی اسرائیل پس از حضرت سلیمان انگشتر سلیمان را گرفتند و جانشین او ـ عاصف بن برخیا ـ را رها کردند. به خیالشان همه چیز در آن انگشتر خلاصه می شده است. شاید چند خاطره ی خوش از آن انگشتر داشتند و فکر می کردند همان اصل است. به همین ساده لوحی! با شکوه ترین حکومت تاریخ را از دست دادند!
عده ای به یاد خوشی هایی که در زمان احمدی نژاد تجربه کرده اند ـ و البته با فروشی روزهای کسالت آور پایان دوران او ـ سودای او را در سر دارند و فکر می کنند او که بیاید همه چیز حل است.
اما طبقه ی تحصیل کرده ی ما فکر دیگری دارند.
غیر انقلابی هایشان که از اول از او دل خوشی نداشتند.
انقلابی ها هم چون او را انگشتری می دانند که از صاحبش جدا افتاده او را بی خاصیت می دانند.
یک زمان احمدی نژاد را معنا می کردیم به نیکزاد و لنکرانی و ...
حالا این احمدی نژاد از همه ی دوستان انقلابی اش که بازوان موفقیت او بودند جدا افتاده، چون او از ولایت جدا افتاده! نه الآن؛ همان زمان که رئیس جمهور بود همه را از خودش دَک کرد!
امروز احمدی نژاد کیست؟ بقائی که محکوم اقتصادی است؟ یا مشائی که محکوم امنیتی است؛ و یک مرد تنهای تنها که حتی خدا هم با او نیست...
آن روز رهبری به رئیس اصلاحات گفت: همان دولتی که هسته ای را تعطیل کرده است خودش باید حرف غلطش را پس بگیرد و راه غلطی را که رفته عقب‌گرد کند. خودش باید سانتریفیوژهای پلمپ شده را فک پملمپ کند. همین کار را هم کرد، تا بار غلطی که او مرتکب شده به دوش نفر بعدی او نیفتد.
امروز هم در این ماههای پایانی دقیقاً این واقعه دارد تکرار می شود! با زبان بی زبانی برجام دارد آتش زده می شود، تا مردم به حقی که سالها از آنها دریغ داشته شده برسند. تا دوباره «هسته ای حق مسلم ما» بشود.
چقدر مردم در این وسط آسیب خواهند دید؟ آن قدری که روز برجام از آفتاب تابان آن بهره‌مند شدند! پِخی گفت و بادش خالی شد...
دلخوش بودیم لااقل دولت دیپلماسی بلد است؛ زبان انگلیسی بلد است؛ زبان دنیا را بلد است؛ اهل گفتگو است...
حالا کاشف به عمل آمده که یکی شان از سمت رسمی دولتی دنیا را تهدید به استفاده از بمب هسته‌ای کرده! بقیه هم لالمونی گرفته اند.
کدام دولت؟ همان که می‌گفت: «شما روی موشک نوشتید مرگ بر آمریکا، به روند مذاکره گند زدید!» این را گفت و بقیه هم که به او رأی داده بودند برایش کف زدند...
آن یکی شان وقتی پیک فرستادیم برای رابطه با همسایه پیام داد: امام به ما یاد داده نگاهمان نه به واشنگتن باشد و نه به موسکو
کسی که هیچ به روی خودش نمی آورد تازه به دادگاه احضار شده...
ما رو باش هشت ساله با کی رفتیم سیزده به در!
[به افتخار نظر سنجی صدا و سیما که در آن بیش از 30 درصد مردم تهران گفته اند: با رئیس جمهور بعدی هم وضع بهتر نمی شود که هیچ! بدتر هم می شود!]
بعضی‌ها وقتی زمین می‌خورند، دولّا دولّا تا خانه راه می روند تا ضایع نشوند!
ما که به او رأی ندادیم با گوشت و پوستمان حس می کنیم که رأی دادن چقدر اثر دارد! بعضی‌ها که به او رأی داده اند برای اینکه زیر بار نروند که اشتباه رأی داده‌اند، کلاً رأی دادن را زیر سؤال می‌برند و می‌گویند: کی بود کی بود تقصیر نظام بود، بعدی هم بدتر از این.
امروز می گویم: چقدر رئیس جمهور گند بزند باور می کنید که اشتباه کرده اید؟؟
روز انتخابات هم می گفتم: چقدر رئیس جمهور گند بزند دیگر متقاعد می شوید که به او رأی ندهید.
ما که پیش‌بینی کرده بودیم با روی کار آمدن روحانی چه بر سر نظام می‌آید! شما اگر هنوز باور نکرده‌اید، دوباره به طیف او رأی بدهید تا ببینید که مملکت ده برابر بیشتر به فضاحت کشیده می‌شود! اگر هم نمی ترسید که آیندگان در مورد شما قضاوت کنند و متهم ردیف اول بشوید، لطف کنید بروید کنار تا آفتاب بیاید. بگذارید گزینه ی ما رأی بیاورد تا همه بفهمند این آش آش کشک کدام خاله بوده!
جناب مولوی عبد الحمید در خطبه هایی آتشین مسلسل وار مطالباتی از نظام اسلامی مطرح کرد و به نوعی مظلوم نمایی کرد.
شاید ایده آل ایشان این باشد که خودش یا یکی از هم کیشانش رئیس جمهور شوند.
اما ابتدا باید پاسخ دهند که در طول 1400 سال که انواع حکومت ها در اختیار تفکر اهل سنت بوده
و در همین زمانه ی ما که کشورهای بسیاری با حاکمیت اهل سنت دارند اداره می شوند
و در همین کشور ما که چندی از رؤسای جمهور با فتاوای او شده اند منتخب ملت!
چه گلی به سر ما زده اند که حالا می خواهند همین یک حکومت شیعی را هم از چنگ ما در بیاورند!
آیا روزی هم که او حکومت را به دست بگیرد اجازه ی زبان درازی به شیعیان خواهد داد؟؟؟؟
کتاب صعود چهل ساله، بر اساس آمار بین الملل
در وصف کتاب و نظرات شخصیتها پیرامون آن
گفته بودند با مذاکره هم چرخ اقتصاد می چرخد و هم چرخ سانتریفیوژ.
اما دیشب در شهر ما 5 ساعت برق رفته بود. یعنی برگشتیم به وضعیت دهه هفتاد. آن موقع برق می رفت دست به دامان چراغ گازی می شدیم. به قول خودشان الآن مشکل گاز هم هست و همان ریشه ی مشکل برق شده است!!
ماجرا چیست؟
آیا بده بستونی پشت پرده هست؟ ان شاء الله که نه؛ مذاکره ی مخفی ای نیست؛ لابد همه اش همان است که خبر داریم.
اما همان که خبر داریم کافی است تا کشور را دچار معزل برق کند.
دو معاهده به دست من به جنگ مردم ایران!
یکی معاهده ی پاریس که می گوید: گاز استفاده نکنید، هوا کثیف می شود! با اینکه گاز دارید، زیاد هم دارید، اما زیرساختهایش را گسترش ندهید. بگذارید مردم دنیا نفس بکشند! از انرژی های پاک استفاده کنید!
آن یکی هم معاهده ی برجام است که می گوید: انرژی هسته که برای همه پاک است، برای شما جیززز است. دست نزنید خطر دارد! یعنی خودتان خطر دارید! شما نفت و گاز دارید! شما با انرژی هسته ای چه کار دارید؟؟؟
نتیجه ی این دو معاهده: روحانی مچکریم!
بعد از افتضاحی که دیپلماسی خنده در این چند سال به بار آورد، رهبر انقلاب از دیپلماسی جدید رونمایی کردند.
واقعاً خنده دار است؛ چرا بعضی ها جلوی خنده ی خودشان را می گیرند؟! مگر فقط آنها هستند که می توانند با خنده هایشان داشته های ما را تحقیر کنند! ما نمی توانیم به خاطر نداشته هایشان آنها را به سخره بگیریم؟؟
این رویکردی است که رهبری در سخنرانی 19 دی در قبال آمریکا در پیش گرفتند. یک سخنرانی سراسر پر از تمسخر و تحقیر دموکراسی آمریکایی. این چیزی است که در انبیای پیشین نیز در برابر معارضانشان سابقه داشته است. حضرت نوح در پاسخ تمسخر قومش می گفت: وَیَصْنَعُ الْفُلْکَ وَکُلَّمَا مَرَّ عَلَیْهِ مَلأٌ مِّن قَوْمِهِ سَخِرُواْ مِنْهُ قَالَ إِن تَسْخَرُواْ مِنَّا فَإِنَّا نَسْخَرُ مِنکُمْ کَمَا تَسْخَرُونَ (هود: 38)
معنایش این است: هر برخوردی بکنید پاسخ متقابل دریافت می کنید. حتی تمسخرهای شما بی پاسخ نمی ماند!
